اطلاعات کلی:

خادم ابراهیم همچنان با خانواده رفقه[ربکا] سخن می‌گوید.

در دل‌ خود فارغ‌ نشده‌ بودم‌

در این قسمت به نحوی از در سکوت و در ذهن دعا کردن سخن گفته شده که گویی او در دل خود سخن می‌گوید. کلمه «دل» اشاره به افکار و ذهن دارد.

(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-metaphor]] and [[rc:///ta/man/translate/figs-metonymy]])

«ناگهان رفقه آمد» یا «چون رفقه را دیدم که می‌آید»

کوزه‌ای[سبو] رُسی با سایز متوسط است که برای نگه داشتن و ریختن مایعات از آن استفاده می‌شد. ببینید این کلمه را در <پیدایش ۲۴: ۱۴> چطور ترجمه کرده‌اید.

عبارت «پایین رفت» به دلیل پایینتر بودن مکان چاه از جایی که خادم بر آن ایستاده بود استفاده شده است.

دریچه‌ای بر زمین که از آن آب تازه بیرون می‌آید.