1.5 KiB

Raw Permalink Blame History

ای باد شمال و ای باد جنوب بیا و بوز

زن به گونه ای با باد شمال و باد جنوب صحبت می‌کند که گویی آنها انسان هستند. ترجمه جایگزین: «آرزومندم که باد شمال و باد جنوب بیایند و بوزند» <o:p></o:p>(See: rc://en/ta/man/translate/figs-personification)<o:p> </o:p>

ای باد شمال برخیز

«باد شمالی شروع به وزیدن کن»<o:p></o:p><o:p> </o:p>

بر باغ من بوز

باغ، استعاره از بدن زن است که با روغن‌های خوشبو پوشیده شده است (غزل غزل‌ها 14:4)

<o:p></o:p>(See: rc://en/ta/man/translate/figs-metaphor)<o:p> </o:p>

تا عطرهایش منتشر شود

«تا بوی خوش آن پخش شود»<o:p></o:p><o:p> </o:p>

محبوب‌ من‌ ... و میوه‌ نفیسه‌ ....

زن، مرد را دعوت می‌کند تا با او معاشقه کند. <o:p></o:p>(See: rc://en/ta/man/translate/figs-metaphor)

محبوب من

این عبارت، به مردی اشاره می‌کند که زن دوستش دارد. در برخی زبان‌ها طبیعی‌تر است که مرد را اینگونه خطاب کند «معشوق من». نگاه کنید در غزل غزل‌ها 13:1 چگونه آن را ترجمه کرده‌اید. ترجمه جایگزین: «عزیزم» یا «معشوق من»<o:p></o:p><o:p> </o:p>

میوه‌ نفیسه

«میوه‌ فوق‌العاده»<o:p></o:p><o:p> </o:p>

1.5 KiB Raw Permalink Blame History