ਪੌਲੁਸ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਮਰਨ ਤੱਕ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਮਹਿਮਾ ਦੇਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਹੈ [1:20]
ਪੌਲੁਸ ਆਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਉਣਾ ਮਸੀਹ ਹੈ ਅਤੇ ਮਰਨਾ ਲਾਭ ਹੈ [1:21]