fa_tn/psa/004/002.md

1.7 KiB

اطلاعات کلی:

داوود، این قسمت از سرود را طوری می‌سراید، گویی با دشمنان خود سخن می‌گوید.

ای فرزندان انسان تا به کی جلال من عار خواهد بود؟

داوود برای سرزنش دشمنان خود این سوال را مطرح می‌کند. ترجمه جایگزین: «شما مردم، مدام جلال من را به عار برگردانید!»

(آدرس: rc://*/ta/man/translate/figs-rquestion را ببینید)

جلال من به عار

از شرمگین ساختن او به جای احترام نمودن به او، همچون تبدیل جلال و افتخار او به عار و شرم سخن گفته شده است. ترجمه جایگزین: «شرمگین کردنم به جای احترام گذاردنم» یا «زمانی که می‌بایست به من احترام بگذارید، مایه شرم و خجالتم شدید»

[تا به کی] بطالت را دوست داشته، دروغ را خواهید طلبید؟

داوود برای سرزنش دشمنان خود این سوال را مطرح کرد. ترجمه جایگزین: «شما دوست داشتن بطالت و دنبال کردن دروغ را ادامه می‌دهید.»

(آدرس: rc://*/ta/man/translate/figs-rquestion را ببینی)

بطالت را دوست داشتن ... دروغ را طلبیدن

این دو عبارت بسیار معنای مشابهی دارند. دروغ بطالت است. ترجمه جایگزین: «دروغ‌های باطل را دوست داشتن»

(آدرس: rc://*/ta/man/translate/figs-parallelism را ببینید)