See in Reader
12 lines
1.0 KiB
Markdown
12 lines
1.0 KiB
Markdown
# لکن زبان را کسی از مردمان نمی‌تواند رام کند
|
|
|
|
یعقوب زبان را همچون حیوان وحشی میخواند. در اینجا «زبان» تمایل انسان را به گفتن تفکرات شریر نشان میدهد.
|
|
|
|
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor]] and [[rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy]])
|
|
|
|
# شرارتی سرکش و پر از زهر قاتل است
|
|
|
|
یعقوب از ضررهایی میگوید که مردم میتوانند با چیزهایی که میگویند، بزنند و از آن چنان صحبت می‌کند گویی که زبان مخلوقی شریر و زهرآلود است که میتواند شخص را بکشد. ترجمه جایگزین: «این مانند مخلوقی ناآرام و شریر است، پر از زهر کشنده» یا «این مانند مخلوقی ناآرام و شریر است که مردم را با کینهاش میکشد»
|
|
|
|
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor]])
|