Sat Dec 02 2023 18:31:57 GMT+0100 (hora estándar de Europa central)

01/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 1 \v 1 Estes son os nomes dos fillos de Israel que foron a Exipto con Jacob; cada un foi coa súa familia: \v 2 Rubén, Simeón, Leví e Judá; \v 3 Isacar, Zabulón e Benjamín; \v 4 Dan, Neftalí, Gad e Aser. \v 5 Tódalas persoas que descenderon de Jacob foron setenta almas. Pero José estaba xa en Exipto.

01/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 E morreu José , e tódolos seus irmáns, e toda aquela xeración. \v 7 Pero os fillos de Israel foron fecundos e aumentaron moito, e multiplicáronse e chegaron a seren poderosos en gran maneira, e a terra encheuse deles.

01/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 E ergueuse sobre Exipto un novo rei que non coñecera a José; \v 9 E díxolle ao seu pobo: Velaí, o pobo dos fillos de Israel é máis numeroso e máis forte ca nós. \v 10 Procedamos, pois, astutamente con el non sexa que se multiplique, e en caso de guerra, se una tamén cos que nos odian e pelexe contra nós e marche da terra.

01/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Entón puxeron sobre eles capataces para oprimilos con duros traballos. E edificaron para Faraón as cidades de almacenaxe, Pitón e Ramsés. \v 12 Pero canto máis os oprimían, máis se multiplicaban e máis se estendían, de xeito que os exipcios chegaron a temer aos fillos de Israel.

01/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Os exipcios, pois, obrigaron aos fillos de Israel a traballaren duramente, \v 14 e amargáronlles a vida con dura servidume en faceren barro e ladrillos e en toda clase de traballo do campo; tódolos seus traballos impúñanllos con rigor.

01/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 E o rei de Exipto faloulles ás parteiras das hebreas, unha das cales chamábase Sifra, e a outra Puá. \v 16 E díxolles: Cando esteades asistindo ás hebreas a dar a luz, e as vexades sobre o leito do parto, se é un fillo, darédeslle morte, mais se é filla, entón vivirá. \v 17 Pero as parteira temían a Deus, e non fixeron coma o rei de Exipto lles mandara, senón que deixaron con vida os nenos.

01/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 O rei de Exipto fixo chamar ás parteiras e díxolles: Por que fixestes isto, e deixastes con vida os nenos? \v 19 Responderon as parteiras a Faraón: Porque as mulleres hebreas non son coma as exipcias, pois son robustas e dan a luz antes que a parteira chegue a elas.

01/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 E Deus favoreceu as parteiras; e o pobo multiplicouse e chegou ser moi poderoso. \v 21 E sucedeu que por temeren as parteiras a Deus, El prosperou as súas familias. \v 22 Entón Faraón ordenou a todo o seu pobo, dicíndolle: Todo fillo que naza botarédelo ao Nilo, e a toda filla deixarédela con vida.

01/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 1

02/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 2 \v 1 Un home da casa de Leví foi e tomou por muller unha filla de Leví. \v 2 E a muller concibiu e deu a luz un fillo; e vendo que era fermoso, escondeuno por tres meses.

02/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Pero non podendo ocultalo por máis tempo tomou un cesto de vimbios e calafateouno con asfalto e piche. Entón puxo o neno nel, e colocouno entre os vimbios á beira do Nilo. \v 4 E a irmá do neno púxose ao lonxe para ver que lle sucedería.

02/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 E a filla de Faraón baixou a se bañar ao Nilo, e mentres as súas doncelas se paseaban pola ribeira do río, viu o cesto entre os vimbios e mandou unha criada súa para que a trouxera. \v 6 Ao abrilo, viu o neno, e velaí, o neno estaba a chorar. E tívolle compaixón, e díxose: Este é un dos nenos dos hebreos.

02/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Entón a irmá do neno díxolle á filla de Faraón: Queres que vaia e che chame unha nutriz das hebreas para que che críe o neno? \v 8 E a filla de Faraón respondeulle: Si, vai. E a moza foi e chamou á nai do neno.

02/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 E a filla de Faraón díxolle: Leva este neno e críamo, e eu dareiche o teu salario. E a muller tomou o neno e criouno. \v 10 Cando o neno medrou, ela levouno á filla de Faraón, e veu ser fillo seu; e púxolle por nome Moisés, dicindo: Pois tireino das augas.

02/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 E aconteceu que naqueles días, crecido xa Moisés, saíu onde estaban seus irmáns e viu os seus duros traballos; e viu un exipcio golpeando un hebreo, un dos seus irmáns. \v 12 Entón mirou ao redor e cando viu que non había ninguén, matou o exipcio e agachouno na area.

02/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 E ao día seguinte saíu e viu a dous hebreos que rifaban, e díxolle ao culpable: Por que golpeas o teu compañeiro? \v 14 E el respondeulle: Quen che puxo de príncipe ou de xuíz sobre nós? Estás a pensar en me matares coma mataches o exipcio? Entón Moisés tivo medo, e díxose: Certamente divulgouse o asunto.

02/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 Cando Faraón soubo do asunto, tratou de matar a Moisés pero Moisés fuxiu da presenza de Faraón e foise vivir á terra de Madián, e alí sentouse xunta un pozo. \v 16 E o sacerdote de Madián tiña sete fillas, as cales foron tirar auga e encheron os píos para daren de beber ao rabaño de seu pai. \v 17 Entón viñeron uns pastores e botáronas de alí, pero Moisés ergueuse e defendeunas, e deu de beber ao seu rabaño.

02/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 Cando elas volveron a Reuel, o seu pai, el díxolles: Por que volvestes tan pronto hoxe? \v 19 Respondéronlle elas: Un exipcio librounos da man dos pastores; e a máis tirounos auga e deu de beber ao rabaño. \v 20 E el díxolles a súas fillas: E ulo? Por que deixastes o home? Convidádeo a que coma algo.

02/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Moisés accedeu morar con aquel home, e el deulle súa filla Séfora a Moisés. \v 22 E ela deu a luz un fillo, e Moisés púxolle por nome Gersón, porque se dixo: Peregrino son en terra estranxeira.

02/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 E aconteceu que pasado moito tempo, morreu o rei de Exipto. E os fillos de Israel xemían a causa da servidume, e berraron; e os seus berros, a causa da servidume, subiron a Deus. \v 24 Ouvíu Deus o seu xemido, e lembrouse Deus do seu pacto con Abraham, Isaac e Jacob. \v 25 E ollou Deus os fillos de Israel, e Deus tívoos en conta.

02/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 2

03/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 3 \v 1 E Moisés apacentaba o rabaño de Jetro seu sogro, sacerdote de Madián; e conduciu o rabaño cara a banda occidental do deserto, e chegou a Horeb, o monte de Deus. \v 2 E aparecéuselle Iahveh nunha chama de fogo, no medio dunha silva; e Moisés ollou, e velaí, a silva ardía en lume, e a silva non se daba consumido. \v 3 Entón díxose Moisés: Achegareime agora para ver esta marabilla: por que a silva non se da queimado.

03/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Cando Iahveh viu que el se achegaba para ollar, Deus chamouno do medio da silva, e díxolle: Moisés, Moisés! E el respondeu: Aquí estou. \v 5 Entón El díxolle: Non te achegues aquí; tira as sandalias dos teus pes, porque o lugar onde estás de pe é terra santa. \v 6 E engadiu: Eu son o Deus de teu pai, o Deus de Abraham, o Deus de Isaac e o Deus de Jacob. Entón Moisés cubriu o seu rostro, porque tiña medo de ollar a Deus.

03/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 E Iahveh díxolle: Certamente vin a aflición do meu pobo que está en Exipto, e escoitei os seus berros a causa dos seus capataces, pois estou consciente dos seus sufrimentos. \v 8 E descendín para os librar da man dos exipcios, e para tiralos daquela terra a unha terra boa e espazosa, a unha terra que mana leite e mel, ao lugar dos cananeos, dos hititas, dos amorreos, dos ferezeos, dos heveos e dos jebuseos.

03/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 E agora, velaí, os berros dos fillos de Israel chegaron ata min, e amais vin a opresión con que os exipcios os oprimen. \v 10 Agora pois, ven e heite enviar a Faraón, para que tires meu pobo, os fillos de Israel, de Exipto.

03/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Pero Moisés díxolle a Deus: Quen son eu para ir a Faraón, e      tira-los fillos de Israel de Exipto? \v 12 E El díxolle: Certamente eu estarei contigo, e o sinal para ti de que son eu o que te enviou será este: cando tires o pobo de Exipto adoraredes a Deus neste monte.

03/13.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 13 \v 14 \v 15 Entón díxolle Moisés a Deus: Velaí, se vou aos fillos de Israel e lles digo: “O Deus dos vosos pais envioume a vós,” quizais me digan: “Cal é o seu nome?”, que lles responderei?
+14E Deus díxolle a Moisés: EU SON O QUE ESTOU. E engadiu: Así diraslle aos fillos de Israel: “EU ESTOU envioume a vós.”
+15Díxolle ademais Deus a Moisés: Así diraslles aos fillos de Israel: “Iahveh, o Deus de vosos pais, o Deus de Abraham, o Deus de Isaac e o Deus de Jacob, envioume a vós.” Este é o meu nome para sempre, e con el farase memoria de min de xeración en xeración.

03/16.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 16 \v 17 \v 18 Vai e xunta os anciáns de Israel, e dilles: “Iahveh, o Deus de vosos pais, o Deus de Abraham, de Isaac e de Jacob, aparecéuseme, dicindo: ‘Certamente visiteivos e vin o que se vos fixo en Exipto.
+17E díxenme: Tirareivos da aflición de Exipto á terra do cananeo, do hitita, do amorreo, do ferezeo, do heveo e do jebuseo, a unha terra que mana leite e mel.’”
+18E eles escoitarán a túa voz: e ti irás cos anciáns de Israel ao rei de Exipto, e dirédeslle: “Iahveh, o Deus dos hebreos, saíunos ao encontro. Agora pois, permite que vaiamos tres días de camiño ao deserto para ofrecermos sacrificios a Iahveh noso Deus.”

03/19.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\v 19 \v 20 \v 21 \v 22 Pero eu sei que o rei de Exipto non vos deixará marchar, se non é pola forza.
+20Pero eu estenderei a miña man e ferirei Exipto con tódolos prodixios que farei no medio del, e despois disto, deixaravos ir.
+21E dareille a este pobo graza ante os ollos dos exipcios; e sucederá que cando vos marchedes, non vos iredes cas mans baleiras.
+22Senón que cada muller pedirá á súa veciña e á que vive na súa casa obxectos de prata, obxectos de ouro e vestidos; e poñerédelos sobre os vosos fillos e sobre as vosas fillas. Así despoxaredes aos exipcios.

03/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 3

04/01.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\c 4 \v 1 \v 2 \v 3 Moisés respondeu, e díxolle: E se non me cren, nin escoitan a miña voz? Porque quizais digan: “Non se che apareceu Iahveh.”
+2E Iahveh díxolle: Que é iso que tes na man? E el respondeulle: Unha vara.
+3Entón El díxolle: Bótaa na terra. E el botouna na terra e converteuse nunha serpe; e Moisés fuxiu dela.

04/04.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 4 \v 5 Pero Iahveh díxolle a Moisés: Estende a túa man e agárraa pola cola. E el estendeu a man, agarrouna, e volveuse vara na súa man.
+5Por isto crerán que se che apareceu Iahveh, o Deus de seus pais, o Deus de Abraham, o Deus de Isaac e o Deus de Jacob.

04/06.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 6 \v 7 E engadiu Iahveh: Agora mete a man no teu peito. E el meteu a man no seu peito, e cando a tirou, velaí, a súa man estaba leprosa, branca coma a neve.
+7Entón El díxolle: Volve meter a man no teu peito. E el volveu meter a man no seu peito, e cando a tirou do seu peito, velaí, volvérase coma o resto da súa carne.

04/08.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 8 \v 9 E acontecerá que se non te cren, nin obedecen o testemuño do primeiro sinal, quizais crean o testemuño do segundo sinal.
+9E sucederá que se aínda non cren estes dous sinais, nin escoitan a túa voz, entón tomarás auga do Nilo e derramarala sobre a terra enxoita; e a auga que collas do Nilo converterase en sangue sobre a terra enxoita.

04/10.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\v 10 \v 11 \v 12 \v 13 Entón Moisés díxolle a Iahveh: Por favor, Señor, nunca fun home elocuente, nin onte nin en tempos pasados, nin aínda despois de que falases ao teu servo; porque son tardo na fala e torpe de lingua.
+11E Iahveh díxolle: Quen lle fixo a boca ao home? Ou que fai o home mudo ou xordo, con vista ou cego? Non son eu, Iahveh?
+12E agora pois, vai, e eu estarei coa túa boca, e ensinareiche o que haxas de falar.
+13Pero el díxolle: Rógoche, Señor, envía agora a mensaxe por medio de quen ti queiras.

04/14.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\v 14 \v 15 \v 16 \v 17 Entón acendeuse a ira de Iahveh contra Moisés, e díxolle: Non está  alí teu irmán Aarón, o levita? Eu sei que el fala ben. E amais, velaí, el sae a te recibir; ao te ver, aledarase no seu corazón.
+15E ti falaraslle, e poñerás as palabras na súa boca; e eu estarei coa túa boca e coa súa boca e vos ensinarei o que habedes de facer.
+16Amais, el falará por ti ao pobo; e el servirache coma boca e ti serás para el coma Deus.
+17E tomarás na túa man esta vara coa cal farás os sinais.

04/18.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 18 \v 19 \v 20 Moisés foise e volveu á casa do seu sogro Jetro, e díxolle: Rógote que me deixes ir para volver a meus irmáns que están en Exipto, e ver se aínda viven. E Jetro díxolle a Moisés: Vai en paz.
+19E Iahveh díxolle a Moisés en Madián: vai, volve a Exipto, porque morreron tódolos homes que te querían matar.
+20Moisés tomou súa muller e seus fillos, montounos nun burro e volveu á terra de Exipto. Tomou tamén Moisés a vara de Deus na súa man.

04/21.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 21 \v 22 \v 23 E Iahveh díxolle a Moisés: Cando volvas a Exipto, mira que fagas diante de Faraón tódalas marabillas  que puxen na túa man; mais eu endurecerei o seu corazón de xeito que non deixará marchar o pobo.
+22Entón dirás a Faraón: “Así di Iahveh: ‘Israel é o meu fillo, o meu primoxénito.
+23 ‘E díxenche: “Deixa marchar a meu fillo para que me sirva”, pero negácheste a deixalo marchar. Velaí, matarei a teu fillo, o teu primoxénito.’”

04/24.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 24 \v 25 \v 26 E aconteceu que nunha pousada no camiño, Iahveh saíulle o encontro e quixo matalo.
+25Entón Séfora tomou un pedernal , cortou o prepucio de seu fillo e botouno aos xenitais de Moisés, e díxolle: Ti es, certamente, un home de sangue para min.
+26E Deus deixouno. Ela dixera entón: Es esposo de sangue, a causa da circuncisión.

04/27.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 27 \v 28 E Iahveh díxolle a Aarón: Vai ao encontro de Moisés no deserto. E el foi e saíulle ao encontro no monte de Deus, e bicouno.
+28E contou Moisés a Aarón tódalas palabras de Iahveh coas cales enviábao, e tódolos sinais que lle mandara facer.

04/29.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 29 \v 30 \v 31 Entón foron Moisés e Aarón e xuntaron tódolos anciáns dos fillos de Israel;
+30E Aarón falou tódalas palabras que Deus falara a Moisés. Este fixo entón os sinais na presenza do pobo.
+31e o pobo creu. E ao ouvir que Iahveh visitara os fillos de Israel e vira a súa aflición, prostráronse e adoraron.

04/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 4

05/01.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\c 5 \v 1 \v 2 Despois Moisés e Aarón foron e dixéronlle a Faraón: Así di Iahveh, Deus de Israel: “Deixa marchar ao meu pobo para que me celebre a festa no deserto.”
+2Pero Faraón díxolles: Quen é Iahveh para que eu escoite a súa voz e deixe marchar a Israel? Non coñezo a Iahveh, e amais, non deixarei marchar a Israel.

05/03.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 3 \v 4 \v 5 Entón eles dixeron: O Deus dos hebreos saíunos ao encontro. Déixanos marchar, rogámoscho, camiño de tres días ao deserto para ofrecermos sacrificios a Iahveh noso Deus, non sexa que veña sobre nós con pestilencia ou con espada.
+4Pero o rei de Exipto díxolles: Moisés e Aarón, por que apartades ao pobo dos seus traballos? Volvede aos vosos labores.
+5E engadiu Faraón: Ollade, o pobo da terra é agora moito, e vós queredes que eles cesen nos seus labores!

05/06.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\v 6 \v 7 \v 8 \v 9 Aquel mesmo día, deu ordes Faraón aos capataces que estaban sobre o pobo, e aos seus xefes, dicíndolles:
+7Xa non daredes, coma antes, palla ao pobo para faceren ladrillos; que vaian eles e recollan palla por si mesmos.
+8Pero esixiredes deles a mesma cantidade de ladrillos que facían antes; non a diminuades no máis mínimo. Porque son preguiceiros, por iso berran, dicindo: “Déixanos marchar ofrecermos sacrificios a noso Deus.”
+9Recárguese o traballo sobre estes homes, para que estean ocupados nel e non presten atención a palabras falsas.

05/10.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 10 \v 11 Saíron, pois, os capataces do pobo e os seus xefes e faláronlle ao pobo, dicindo: Así di Faraón: “Non vos darei palla.
+11Ide vós mesmos e recollede palla onde a atopedes; pero vosa tarefa non será diminuída no máis mínimo.”

05/12.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 12 \v 13 \v 14 Entón o pobo espallouse por toda a terra de Exipto para recolleren restrollos no lugar de palla.
+13E os capataces apurábanos , dicíndolles: Rematade as vosas tarefas, a vosa tarefa decote, coma cando tiñades palla.
+14E azoutaban aos xefes dos fillos de Israel que os capataces puxeran sobre eles, dicíndolles: Por que non rematastes, nin onte nin hoxe, a cantidade de ladrillos requirida coma antes?

05/15.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\v 15 \v 16 \v 17 \v 18 Entón os xefes dos fillos de Israel foron e berráronlle a Faraón, dicíndolle: Por que tratas así aos teus servos?
+16Non se lles dá palla aos teus servos, non obstante seguen a nos diciren: “Facede ladrillos.” Velaí, os teus servos son azoutados; pero a culpa é do teu pobo.
+17Pero el díxolles: Sodes preguiceiros, moi preguiceiros; por iso dicides: “Déixanos marchar ofrecermos sacrificios a Iahveh.”
+18Agora pois, ide e traballade; pero non se vos dará palla, non obstante, debedes entregar a mesma cantidade de ladrillos.

05/19.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 19 \v 20 \v 21 Os xees dos fillos de Israel déronse de conta de que estaban en apuros, cando lles dixeron: Non debedes diminuír a vosa cantidade cotián de ladrillos.
+20Ao saíren da presenza de Faraón, topáronse con Moisés e Aarón, que os estaban a agardar.
+21E dixéronlles: Olle Iahveh sobre vós e xúlguevos, pois nos fixestes odiosos diante dos ollos de Faraón e diante dos ollos dos seus servos, poñéndolles unha espada na man para que nos maten.

05/22.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 22 \v 23 Entón volveuse Moisés a Iahveh, e díxolle: Oh Señor, por que lle fixeches mal a este pobo? Por que me enviaches?
+23Pois dende que fun a Faraón falarlle no teu nome, el fíxolle mal a este pobo, e ti non fixeches ren por librares ao teu pobo.

05/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 5

06/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 6 \v 1 Respondeulle Iahveh a Moisés: Agora verás o que farei a Faraón; porque pola forza os deixará marchar; e pola forza os votara da súa terra.

06/02.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\v 2 \v 3 \v 4 \v 5 Continuou falando Deus a Moisés, e díxolle: Eu son Iahveh;
+3e aparecinme a Abraham, a Isaac e a Jacob coma Deus Todopoderoso, mais polo meu nome, Iahveh, non me din a coñecer a eles.
+4Tamén establecín o meu pacto con eles, de lles dar a terra de Canaán, a terra onde peregrinaron.
+5E ademais, ouvín o xemido dos fillos de Israel, porque os exipcios téñenos escravizados, e lembreime do meu pacto.

06/06.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 6 \v 7 Por tanto, dille aos fillos de Israel: “Eu son Iahveh, e tirareivos de debaixo das cargas dos exipcios, e librareivos da súa escravitude, e redimireivos con brazo estendido e con castigos grandes.
+7”E tomareivos por pobo meu, e eu serei voso Deus; e saberedes que eu son Iahveh o voso Deus, que vos tirou de debaixo das cargas dos exipcios.

06/08.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 8 \v 9 E traereivos á terra que xurei dar a Abraham, a Isaac e a Jacob, e daréivola por herdanza. Eu son Iahveh.”
+9Deste xeito faloulles Moisés aos fillos de Israel, pero eles non escoitaron a Moisés a causa do desalento e da dura servidume.

06/10.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\v 10 \v 11 \v 12 \v 13 Entón falou Iahveh a Moisés, dicindo:
+11Vai, fálalle a Faraón, rei de Exipto, para que deixe saír aos fillos de Israel da súa terra.
+12Pero Moisés falou diante de Iahveh, dicíndolle: Velaí, os fillos de Israel non me escoitaron; como, pois, me escoitará Faraón, sendo eu torpe de palabra?
+13Entón Iahveh faloulles a Moisés e a Aarón, e deulles ordes para os fillos de Israel e para Faraón, rei de Exipto, a fin de tirar aos fillos de Israel da terra de Exipto.

06/14.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 14 \v 15 Estes son os xefes das casas paternas. Os fillos de Rubén, primoxénito de Israel: Hanoc, Falú, Hezrón, e Carmi. Estas son as familias de Rubén.
+15E os fillos de Simeón: Jemuel, Jamín, Ohad, Jaquín, Zohar e Saúl, fillo dunha cananea. Estas son as familias de Simeón.

06/16.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\v 16 \v 17 \v 18 \v 19 E estes son os nomes dos fillos de Leví segundo as súas xeracións: Gersón, Coat e Merari. E os anos da vida de Leví foron cento trinta e sete anos.
+17Os fillos de Gersón: Libni e Simei, segundo as súas familias.
+18E os fillos de Coat: Amram, Izhar, Hebrón e Uziel. E os anos da vida de Coat foron cento trinta e tres anos.
+19E os fillos de Merari: Mahli e Musi. Estas son as familias dos levitas segundo as súas xeracións.

06/20.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 20 \v 21 \v 22 E Amram tomou por muller a Jocabed, a súa tía, e ela deulle a luz a Aarón e a Moisés, e os anos da vida de Amram foron centro trinta e sete anos.
+21E os fillos de Izhar: Coré, Nefeg e Zicri.
+22E os fillos de Uziel: Misael, Elzafán e Sitri.

06/23.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 23 \v 24 \v 25 E Aarón tomou por muller a Eliseba, filla de Aminadab, irmá de Naasón, e ela deulle a luz a Nadab, Abiú, Eleazar e Itamar.
+24E os fillos de Coré: Asir, Elcana e Abiasaf. Estas son as familias dos coreítas.
+25E Eleazar, fillo de Aarón, tomou por muller a unha das fillas de Futiel, e ela deu a luz a Finees. Estes son os xefes das casas paternas dos levitas, segundo as súas familias.

06/26.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 26 \v 27 Estes son Aarón e Moisés a quen lles dixo Iahveh: Tirade os fillos de Israel da terra de Exipto polos seus exércitos.
+27Eles foron os que falaron a Faraón, rei de Exipto, para tirar os fillos de Israel de Exipto, isto é, Moisés e Aarón.

06/28.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 28 \v 29 \v 30 E sucedeu que o día que Iahveh falou a Moisés na terra de Exipto,
+29Iahveh faloulle a Moisés, dicindo: Eu son Iahveh; dille a Faraón, rei de Exipto, todo o que eu che diga.
+30Pero Moisés dixo diante de Iahveh: Velaí, eu son torpe de palabra, como, pois, me escoitará Faraón?

06/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 6

07/01.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\c 7 \v 1 \v 2 Entón Iahveh díxolle a Moisés: Olla, eu fágote coma Deus para Faraón, e teu irmán Aarón será o teu profeta.
+2Ti falarás todo o que che eu mande, e Aarón teu irmán falaralle a Faraón, para que deixe saír da súa terra aos fillos de Israel.

07/03.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 3 \v 4 \v 5 Pero eu endurecerei o corazón de Faraón para multiplicar os meus sinais e os meus prodixios na terra de Exipto.
+4E Faraón non vos escoitará; entón porei a miña man sobre Exipto e tirarei da terra de Exipto os meus exércitos, o meu pobo os fillos de Israel, con grandes castigos.
+5E saberán os exipcios que eu son Iahveh, cando eu estenda a miña man sobre Exipto e tire de en medio deles os fillos de Israel.

07/06.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 6 \v 7 E fixeron Moisés e Aarón coma Iahveh lles mandou; así o fixeron.
+7Moisés tiña oitenta anos e Aarón oitenta e tres cando falaron a Faraón.

07/08.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 8 \v 9 \v 10 E faloulles Iahveh a Moisés e a Aarón, dicindo:
+9Cando vos fale Faraón, e diga: “Facede unha milagre”, entón diraslle a Aarón: “Colle a túa vara e bótaa diante de Faraón para que se converta en serpe.”
+10Viñeron, pois, Moisés e Aarón a Faraón e fixeron tal coma Iahveh lles mandara; e Aarón botou a súa vara diante de Faraón e dos seus servos, e esta converteuse en serpe.

07/11.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 11 \v 12 \v 13 Entón Faraón chamou tamén os sabios e os feiticeiros, e tamén eles, os magos de Exipto, fixeron o mesmo cos seus encantamentos;
+12pois cada un botou a súa vara, as cales se converteron en serpes. Pero a vara de Aarón devorou as varas deles.
+13Pero o corazón de Faraón endureceuse e non os escoitou, tal coma Iahveh dixera.

07/14.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 14 \v 15 Entón Iahveh díxolle a Moisés: O corazón de Faraón é teimudo; négase deixar marchar ao pobo.
+15Preséntate a Faraón pola mañá cando vaia ao río, e ponte na beira do Nilo para te atopares con el; e colle na túa man a vara que se converteu en serpe.

07/16.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 16 \v 17 \v 18 E dille: “Iahveh, o Deus dos hebreos, envioume a ti, dicindo: ‘Deixa marchar ao meu pobo para que me sirva no deserto. Mais velaí, ata agora non escoitaches.’
+17Así di Iahveh: ‘Nisto coñecerás que eu son Iahveh; velaí, eu golpearei coa vara que está na miña man as augas que están no Nilo, e converteranse en sangue.
+18E os peixes que hai no Nilo morrerán, e o río corromperase e os exipcios terán noxo de beberen a auga do Nilo.’”

07/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 E Iahveh díxolle a Moisés: Dille a Aarón: “Colle a túa vara e estende a túa man sobre as augas de Exipto, sobre os seus ríos, sobre os seus regatos, sobre os seus estanques e sobre tódolos seu depósitos de auga, para que se convertan en sangue; e haberá sangue por toda a terra de Exipto, tanto nas vasillas de pau coma nas de pedra.”

07/20.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 20 \v 21 \v 22 Así o fixeron Moisés e Aarón, tal coma Iahveh lles ordenara. E alzou Aarón a vara e golpeou as augas que había no Nilo ante os ollos de Faraón e dos seus servos, e tódalas augas que había no Nilo convertéronse en sangue.
+21E os peixes que había no Nilo morreron e o río corrompeuse, de xeito que os exipcios non podían beber auga do Nilo. E había sangue por toda a terra de Exipto.
+22Pero os magos de Exipto fixeron o mesmo cos seus encantamentos; e o corazón de Faraón endureceuse e non os escoitou, tal coma Iahveh dixera.

07/23.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 23 \v 24 \v 25 Entón volveuse Faraón e entrou no seu pazo, sen facer caso tampouco disto.
+24E tódolos exipcios cavaron nos arredores do Nilo na procura de auga para beberen, porque non podían beber das augas do Nilo.
+25E pasaron sete días despois de que Iahveh ferise ao Nilo.

07/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 7

08/01.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\c 8 \v 1 \v 2 \v 3 \v 4 Entón Iahveh díxolle a Moisés: Vai a Faraón e dille: “Así di Iahveh: ‘Deixa marchar ao meu pobo para que me sirva.
+2Pero se te negas deixalos ir, velaí, ferirei todo o teu territorio con ras.
+3E o Nilo encherase de ras, que subirán e entrarán no teu pazo, no teu carto e sobre a túa cama, e nas casas dos teus servos e no teu pobo, nos teus fornos e nas túas artesas.
+4E subirán as ras sobre ti, sobre o teu pobo e sobre tódolos teus servos.’”

08/05.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 5 \v 6 \v 7 Díxolle ademais Iahveh a Moisés: Di a Aarón: “Estende a túa man coa túa vara sobre os ríos, sobre os regatos e sobre os estanques, e fai que suban ras sobre a terra de Exipto.”
+6E estendeu Aarón a súa man sobre as augas de Exipto, e as ras subiron e cubriron a terra de Exipto.
+7E os magos fixeron o mesmo cos seus encantamentos, e fixeron subir ras sobre a terra de Exipto.

08/08.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 8 \v 9 Entón Faraón chamou a Moisés e a Aarón, e díxolle: Rogade a Iahveh para que quite as ras de min e do meu pobo, e eu deixarei ir ao pobo para que ofreza sacrificios a Iahveh.
+9E Moisés díxolle a Faraón: Dígnate me dicires cando hei de rogar por ti, polos teus servos e polo teu pobo, para que as ras sexan tiradas de ti e dos teus pazos e fiquen soamente no río.

08/10.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\v 10 \v 11 \v 12 E el respondeulle: Mañá. Entón Moisés díxolle: Sexa consonte á túa palabra para que saibas que non hai ninguén coma Iahveh o noso Deus.
+11E as ras afastaranse de ti, dos teus pazos, dos teus servos e do teu pobo; só ficarán no Nilo.
+
+12Entón Moisés e Aarón saíron da presenza de Faraón, e Moisés berroulle a Iahveh en canto as ras que El puxera sobre Faraón.

08/13.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 13 \v 14 \v 15 E Iahveh fixo consonte á palabra de Moisés e morreron as ras das casas, dos patios e dos campos.
+14E xuntáronas en montóns, e a terra corrompeuse.
+15Pero ao ver Faraón que había alivio, endureceu o seu corazón e non os escoitou, tal coma Iahveh dixera.

08/16.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 16 \v 17 Entón Iahveh díxolle a Moisés: Dille a Aarón: “Estende a túa vara e golpea o po da terra para que se converta en piollos por toda a terra de Exipto.”
+17E así o fixeron: e Aarón estendeu a súa man coa súa vara, e golpeou o po da terra, e houbo piollos en homes e animais. Todo o po da terra converteuse en piollos por todo o país de Exipto.

08/18.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 18 \v 19 E os magos trataron de producir piollos cos seus encantamentos, pero non puideron; houbo, pois, piollos en homes e animais.
+19Entón os magos dixéronlle a Faraón: Este é o dedo de Deus. Pero o corazón de Faraón endureceuse e non os escoitou, tal coma Iahveh dixera.

08/20.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 20 \v 21 E Iahveh díxolle a Moisés: Érguete moi cedo e ponte diante de Faraón cando vaia ao río, e dille: “Así di Iahveh: ‘Deixa marchar ao meu pobo para que me sirva.
+21Porque se non deixas marchar ao meu pobo, velaí, enviarei enxames de insectos sobre ti, sobre os teus servos, sobre o teu pobo e dentro dos teus pazos; e as casas dos exipcios encheranse de enxames de insectos, e tamén o chan sobre o cal están.

08/22.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 22 \v 23 \v 24 Mais naquel día eu porei aparte a terra de Gosén na que mora o meu pobo, para que non haxa alí enxames de insectos, a fin de que saibas que eu, Iahveh, estou en medio da terra;
+23e eu farei distinción entre o meu pobo e o teu pobo. Mañá terá lugar este sinal.’”
+24E así o fixo Iahveh. E entraron grandes enxames de insectos no pazo de Faraón e nas casas dos seus servos, e en todo o país de Exipto a terra foi devastada a causa dos enxames de insectos.

08/25.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 25 \v 26 \v 27 Entón chamou Faraón a Moisés e a Aarón, e díxolles: Ide, ofrecede sacrificio ao voso Deus dentro do país.
+26Pero Moisés respondeulle: Non convén que o fagamos así, porque é abominación para os exipcios o que sacrificaremos a Iahveh noso Deus. Se sacrificamos o que é abominación para os exipcios diante dos seus ollos, non nos apedrarán?
+27Andaremos unha distancia de tres días de camiño no deserto, e  ofreceremos sacrificios a Iahveh noso Deus, tal coma El nos manda.

08/28.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 28 \v 29 E Faraón díxolle: Deixareivos ir para que ofrezades sacrificio a Iahveh voso Deus no deserto, só que non vaiades moi lonxe. Orade por min.
+29Entón díxolle Moisés: Velaí, vou saír da túa presenza e rogarei a Iahveh que os enxames de insectos se arreden mañá de Faraón, dos seus servos e do seu pobo; pero que Faraón non volva obrar con engano, non deixando ir ao pobo a ofrecer sacrificios a Iahveh.

08/30.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 30 \v 31 \v 32 E saíu Moisés da presenza de Faraón e orou a Iahveh.
+31E Iahveh fixo coma Moisés lle pediu, e tirou os enxames de insectos de Faraón, dos seus servos e do seu pobo; non ficou nin un só.
+32Pero Faraón endureceu o seu corazón tamén esta vez e non deixou saír ao pobo.

08/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 8

09/01.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\c 9 \v 1 \v 2 \v 3 \v 4 Entón Iahveh díxolle a Moisés: Vai a Faraón e dille: “Así di Iahveh, o Deus dos hebreos: ‘Deixa marchar ao meu pobo para que me sirva.
+2Porque se te negas deixalos marchar e os segues a deter,
+3velaí, a man de Iahveh virá con gravísima pestilencia sobre os teus gandos que están no campo: sobre os cabalos, sobre os burros, sobre os camelos, sobre as vacadas e sobre as ovellas.
+4Pero Iahveh fará distinción entre os gandos de Israel e os gandos de Exipto, e nada perecerá de todo o que pertence aos fillos de Israel.’”

09/05.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 5 \v 6 \v 7 E Iahveh fixou un prazo definido, dicindo: Mañá Iahveh fará isto na terra.
+6E Iahveh fixo isto ao día seguinte, e pereceron tódolos gandos de Exipto; pero dos gandos dos fillos de Israel, nin un só animal morreu.
+7E Faraón enviou ver, e velaí, nin un só animal dos gandos de Israel perecera. Pero o corazón de Faraón endureceuse e non deixou marchar ao pobo.

09/08.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 8 \v 9 \v 10 Entón Iahveh díxolles a Moisés e a Aarón: Collede mancheas de borra dun forno, e que Moisés a espalle cara o ceo na presenza de Faraón;
+9e converterase en po fino sobre toda a terra de Exipto, e producirá furunchos que resultarán en úlceras nos homes e nos animais, por toda a terra de Exipto.
+10Colleron, pois, borra dun forno, e presentáronse diante de Faraón, e Moisés lanzouna cara ao ceo, e produciu furunchos que resultaron en úlceras nos homes e nos animais.

09/11.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 11 \v 12 E os magos non podían estar diante de Moisés a causa dos furunchos, pois os furunchos estaban tanto nos magos coma en tódolos exipcios.
+12E Iahveh endureceu o corazón do Faraón e non os escoitou, tal coma Iahveh lle dixera a Moisés.

09/13.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 13 \v 14 Entón díxolle Iahveh a Moisés: Érguete moi cedo, e ponte diante de Faraón, e dille: “Así di Iahveh, o Deus dos hebreos: ‘Deixa marchar ao meu pobo para que me sirva.
+14Porque esta vez enviarei tódalas miñas pragas sobre ti, sobre os teus servos e sobre o teu pobo, para que saibas que non hai outro coma min en toda a terra.

09/15.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 15 \v 16 \v 17 Porque se eu tivera estendido a miña man e tivérate ferido a ti e ao teu pobo con pestilencia, xa terías sido cortado da terra.
+16Pero certamente, por esta razón permitinche permaneceres : para te amosar o meu poder e para proclama-lo meu nome por toda a terra.
+17E aínda te enalteces contra o meu pobo non os deixando ir.

09/18.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 18 \v 19 Velaí, mañá coma a esta hora, enviarei pedrazo moi pesado, tal coma non houbo en Exipto dende o día que se fundou até agora.
+19Agora pois, manda poñer a salvo os teus gandos e todo o que tes no campo, porque todo home e todo animal que se atope no campo, e non se refuxien na casa, morrerán cando caia sobre eles a sarabia.’”

09/20.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 20 \v 21 O que de entre os servos de Faraón tivo medo da palabra de Iahveh, fixo poñer a salvo aos seus servos e os seus gandos nas súas casas.
+21pero o que non fixo caso á palabra de Iahveh, deixou os seus servos e os seus gandos no campo.

09/22.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 22 \v 23 \v 24 E Iahveh díxolle a Moisés: Estende a túa man cara ao ceo para que caia pedrazo en toda a terra de Exipto, sobre os homes, sobre os animais e sobre toda planta do campo por toda a terra de Exipto.
+23E estendeu Moisés a súa vara cara ao ceo, e Iahveh enviou tronos e pedrazo, e caeu lume sobre a terra de Exipto.
+24E houbo sarabia moi intensa, e lume tremelucindo de seguido en medio do pedrazo, moi pesado, tal coma non houbera en toda a terra de Exipto dende que chegara a ser unha nación.

09/25.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 25 \v 26 E o pedrazo feriu todo o que había no campo por toda a terra de Exipto, tanto homes coma animais; a sarabia feriu tamén toda planta do campo, e derramou tódalas árbores do campo.
+26Só na terra de Gosén, onde estaban os fillos de Israel, non houbo pedrazo.

09/27.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 27 \v 28 Entón Faraón mandou chamar a Moisés e Aarón e díxolles: Esta vez pequei; Iahveh é xusto, e eu e o meu pobo somos os impíos.
+28Rogade a Iahveh, porque xa houbo tronos e pedrazo abondo de parte de Deus; e deixareivos marchar e non vos quedaredes máis aquí.

09/29.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 29 \v 30 E Moisés díxolle: Tan pronto coma eu saia da cidade, estenderei as miñas mans a Iahveh; os tronos cesarán, e non haberá máis sarabia, para que saibas que a terra é de Iahveh.
+30En canto a ti e aos teus servos, sei que aínda non temedes a Iahveh Deus.

09/31.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 31 \v 32 \v 33 (E o liño e o orxo foron estragados, pois o orxo estaba en espiga e o liño estaba en flor;
+32pero o trigo e o centeo non foron destruídos, por seren tardíos.)
+33E saíu Moisés da cidade, da presenza de Faraón, e estendeu as súas mans a Iahveh, e os tronos e o pedrazo pararon, non caeu máis choiva sobre a terra.