See in Reader
1.2 KiB
1.2 KiB
اطلاعات کلی:
مرد همچنان زن را می‌ستاید.<o:p></o:p><o:p> </o:p>
تا نسیم روز بوزد و سایه‌ها بگریزد [تا سپیده‌دم برسد]
این عبارت را مانند آنچه در غزل غزل‌ها 17:2 آورده‌اید، ترجمه کنید.<o:p></o:p><o:p> </o:p>
به كوه مرّ و به تلّ كندر خواهم رفت
« كوه مرّ» و « تلّ كندر» استعاره از پستان‌های زن است (غزل غزل‌ها 13:1). ترجمه جایگزین: «کنار پستان‌های تو که مانند كوه‌‌های مرّ و كندر خوشبو هستند، می‌خوابم» یا « کنار پستان‌های تو که بسیار خوشبو هستند، می‌خوابم» یا «به کوه‌های خوشبو خواهم رفت».<o:p></o:p><o:p> (See:
rc://en/ta/man/translate/figs-metaphor) </o:p>
كوه مرّ
«کوهی که از مرّ ساخته شده است» یا «کوهی که مرّ بر روی آن می‌روید»<o:p></o:p><o:p> </o:p>
تلّ كندر
«جایی که ابرهایی از دود حاصل از سوزاندن کندر در آنجا وجود دارد» <o:p></o:p>