اهل تعصّب

«خودخواه» یا «فقط نگران آنچه هستند که آنها را خوشحال می‌کند»

اطاعت راستی نمی‌کنند بلکه مطیع ناراستی می‌باشند

این دو عبارت اساساً یک معنا دارند. دومین عبارت، شدت بیشتری به اولی می‌بخشد.

«خشم» و «غضب» اساساً یک معنا دارند و جهت تاکید بر خشم خدا استفاده شده‌اند. ترجمه جایگزین: «خدا خشم مهیب خود را نشان می‌دهد»

«خشم» کنایه است و اشاره به مجازات شدید شریران توسط خدا دارد.