See in Reader
19 lines
1.8 KiB
Markdown
19 lines
1.8 KiB
Markdown
## نکات کلی هوشع ۱۴
|
||
|
||
#### ساختار و قالب‌بندی
|
||
|
||
این بخش پایانی کتاب هوشع با امید پایان می‌یابد. در این بخش، هوشع اسرائیل را به اعتراف در حضور **یهوه** و توبه فرا می‌خواند. در این بخش، قالب شعری نوشتار با استفاده از استعاره‌ها و دیگر آرایه‌های ادبی برای ایجاد ارتباط با محبت **خدا** نسبت به قوم گناهکارش ادامه می‌یابد.
|
||
|
||
(آدرس‌های [[rc://en/tw/dict/bible/kt/confess]] و [[rc://en/tw/dict/bible/kt/repent]] و [[rc://en/tw/dict/bible/kt/love]] و [[rc://en/tw/dict/bible/kt/sin]] و [[rc://en/tw/dict/bible/kt/peopleofgod]] و [[rc://en/ta/man/translate/figs-metaphor]] را ببینید)
|
||
|
||
چرا اعتراف و توبه در اینجا حتی به مردمی که **یهوه** پیشتر آنان را محکوم به ویرانی و نابودی کرده، پیشنهاد شده است؟ به این خاطر است که این یک تعلیم است که **یهوه،** خدایی بخشنده است که قوم خودش را دوست دارد.
|
||
|
||
(آدرس [[rc://en/tw/dict/bible/kt/mercy]] را ببینید)
|
||
|
||
### دیگر دشواری‌های محتمل در ترجمه این بخش
|
||
|
||
##### گوینده
|
||
|
||
استفاده از اول شخص و دوم شخص در این بخش اغلب بر تغییر گوینده دلالت می‌کند. در این بخش، هوشع با پادشاهی شمالی سخن می‌گوید تا به آنها بگوید که **یهوه** آنان را دوست دارد. جاهای بسیاری در این بخش هست که در آن نویسنده از سوم شخص به دوم شخص یا اول شخص تغییر می‌کند.
|
||
|
||
# |