kira, ana kira, kirayowa, kirayayye

Ma'ana

Waɗannan maganganu "kira" da "ƙwala kira" hanya ce ta faɗin wani abu da ƙãra ga wani mutum wanda baya kusa. Akwai wasu ma'anan da yawa.

A "ƙwala wa wani mutum kira shi ne yin magana da ƙarfi wa wani mutum dake nesa. Za a iya fassara shi neman taimako daga wani, musamman daga Allah.
Yawancin lokaci a Littafi Mai Tsarki, "kira" na da ma'anar "umarni" ko "umarnin a zo" ko roƙon a zo."
Allah yakan kira mutane su zo gare shi su zama mutanensa. Wannan shi ne "kiransu."
Wannan kalma "kirayayye" ana amfani da ita a Littafi Mai Tsarki da ma'anar Allah ya aza ko ya zaɓi mutane su zama 'ya'yansa, su zama bayinsa da masu shelar maganarsa ta ceto ta wurin Yesu.
Wannan kalma kuma ana amfani da ita in za a kira mutum da suna. Misali, "Ana ce da shi Yahaya," ma'ana "Ana ce da shi Yahaya" ko "Sunansa Yahaya."
Idan an ce "ana kiransa da sunan wani" ma'anar shi ne an ba wani mutum sunan wani mutum. Allah ya ce ya kira mutanensa da sunansa.
Ga wani furci daban, "na kira ka da suna" ma'ana Allah ya san sunan mutumin kansa ya kuma zaɓe shi musamman.

Shawarwarin Fassara:

Kalman nan "kira" za a iya fassarata haka ' kiran umarni," wato kiran hakika ne kuma da dalili.
Wannan furci "an ƙwala maka kira" za a iya fassarta shi "na roƙe ka taimako" ko "na yi maka addu'a nan da nan."
Sa'ad da LIttafi Mai Tsarki ya ce Allah ya "kiraye" mu mu zama bayinsa, za a iya fassara wannan haka, "an zaɓe mu musamman" ko "ya sa mu" mu zama bayinsa.
"Dole ka kira sunansa" za a iya juya shi zuwa "dole ka raɗa masa suna."
"Ana kiran sunansa" za a iya fassara shi haka, "sunansa" ko "ana kiran sa."
"‌Ƙwala kira" za a iya fassara shi haka "faɗi da ƙarfi" ko "yi ihu" ko " faɗa da murya mai ƙarfi." A tabbata fassarar bata nuna kamar mutumin yana fushi ba.
Wannan furci "kiran ka" za a iya fassara shi zuwa "dalilin ka" ko "nufin Allah domin ka" ko "aikin Allah musamman domin ka."
A "kira bisa sunan Ubangiji" za a iya cewa "nemi Ubangiji ka kuma dogara a gare shi" ko "ka dogara ga Ubangiji ka yi masa biyayya."
Ma'anar "kira domin" shi ne "tilasta" ko "roƙo domin" ko "umarta."
Wannan furci "ana kiran ku da sunana" za a iya fassara shi haka, "na baku sunana, yana nunawa ku nawa ne."
Sa'ad da Allah ya ce, "na kirayeka da suna," za a iya fassara shi haka, "na san sunanka na kuma zaɓe ka."

(Hakanan duba: addu'a)

Wuraren da ake samunsa a Littafi Mai Tsarki: