ابراهیم، ابرام

حقایق:

ابرام از مردمان کلدانی و اهل شهر اور بود که توسط خدا برگزیده شده تا پدر قوم اسرائیل باشد. خدا نام او را به «ابراهیم» تغییر داد.

نام «ابرام» به معنی «پدر بزرگوار» است.
«ابراهیم» به معنی «پدر بسیاری» است.
خدا به ابراهیم وعده داد که او نسل‌های زیادی خواهد داشت و قوم بزرگی خواهند شد.
ابراهیم به خدا ایمان داشت و از او اطاعت می‌کرد. خدا ابراهیم را در جابجایی از کلدان به سرزمین کنعان رهبری کرد.
ابراهیم و همسرش سارا زمانی که بسیار پیر و سالخورده بودند و در سرزمین کنعان زندگی می‌کردند صاحب پسری به نام اسحاق شدند.

(پیشنهادات ترجمه: چگونگی ترجمه نام‌ها)

(همچنین رجوع کنید به: ...)

۶:۴ وقتی ابرام به کنعان رسید، خدا فرمود، «به اطرافت بنگر. تمام این سرزمینی را که می‌بینی، من به تو و فرزندانت به عنوان میراث خواهم بخشید.»
۴:۵ سپس خدا نام اَبرام را به ابراهیم تغییر داد، یعنی «پدر قوم‌های بسیار».
۵:۵ پس از حدود یکسال بعد، زمانی که ابراهیم صد ساله و سارا نود ساله بود، سارا برای ابراهیم پسری به دنیا آورد.
۶:۵ وقتی که اسحاق مرد جوانی شد، خدا ایمان ابراهیم را آزمایش کرد و به او گفت: «تنها پسرت، اسحاق را بردار و برای من قربانی کن».
۱:۶ زمانی که ابراهیم به سن پیری و اسحاق به جوانی رسیده بود، ابراهیم به یکی از خادمین خانۀ خود گفت: به زادگاهم و نزد خویشاوندانم برو و از آنجا برای اسحاق همسری بیاور.
۴:۶ بعد از مدتی طولانی، ابراهیم مُرد و تمام پیمانی که خدا با او بسته بود به اسحاق رسید.
۲:۲۱ خدا به ابراهیم وعده داد که بوسیلۀ او همۀ ملّت های جهان برکت خواهند یافت.