سیحون

این نام یک پادشاه است. به نحوۀ ترجمه آن در کتاب تثنیه ۱: ۴ نگاه کنید.

حشبون

این نام یک شهر است. به نحوۀ ترجمه آن در کتاب تثنیه ۱: ۴ نگاه کنید.

یهوه به نحوی با موسی سخن می‌گوید که گویی موسی، قوم اسرائیل است، بنابراین فرمانِ «مترس» و تمامی ضمایر «شما» و «شما را» جمع هستند.

اینجا کلمات «به او» و «او را» به عوج اشاره می‌کنند.

یهوه به نحوی از کاری که انجام خواهد داد سخن می‌گوید که گویی قبلاً آن را انجام داده است.

کلمۀ «با وی» کنایه از «قومش» است. ترجمه جایگزین: «تو همان طوری که سیحون را نابود کردی، عوج و قومش را از بین خواهی برد»