fa_tn/psa/065/010.md

730 B

[تو] پشته‌هایش را ....  [تو] مرزهایش را ...  [تو] به بارشها ....  [تو] نباتاتش را ....

ضمیر فاعلی [تو] که در جمله مستتر است نشان می‌دهد که نویسنده با خداوند[یهوه] سخن می‌گوید از این رو فعل تمام جمله‌ها مفرد به کار رفته است.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-you)

پشته‌هایش

«شیارهای زمین»

پشته‌

شیار بلند و باریکی که در زمین برای کاشت بذر یا آبیاری زمینی که دانه‌ها در آن کاشته شده‌اند، ایجاد می‌کنند.

مرزها

«کناره‌ها»