دُخان از بینی او برآمد ... آتشها از آن افروخته گردید

داوود طوری از یهوه[خداوند] سخن می‌گوید گویی او، آتش از بازدم خود بیرون می‌دهد. این تصویری از شدت خشم خدا است.

نار از دهانش ملتهب گشت و آتشها از آن افروخته گردید

این می‌تواند به فرم معلوم بیان شود. ترجمه جایگزین: «نار از دهانش ملتهب گشت و آتش را افروخته ساخت»