See in Reader
1.1 KiB
1.1 KiB
اطلاعات کلی:
خداوند[یهوه] همچنان با حزقیال سخن می‌گوید. تمام ضمائر و مشتقاتی که به «شهر» اشاره دارند در اصل به شهری که حزقیال در آن آجر نقش کرد، اشاره می‌کنند.(حزقیال۴: ۱)
پسر انسان
«پسر آدم» یا «پسر بشر.» خدا حزقیال را به این روش صدا می‌زند تا تاکید کند که او تنها یک انسان است. خدا جاودانه[ابدی] و قدرتمند است، ولی انسان‌ها چنین نیستند. ببینید این قسمت را در حزقیال ۲: ۱ چطور ترجمه کرده‌اید. ترجمه جایگزین: «انسان فانی» یا «انسان»
تیغی تیز
«تیغی برای کوتاه کردن مو» [در فارسی متفاوت انجام شده]
آن را بر سر و ریش خود بگذران
«صورت و سر خود را بتراش» یا «مو را از سر و ریش را از صورت خود بتراش»