See in Reader
22 lines
1.6 KiB
Markdown
22 lines
1.6 KiB
Markdown
# جمله ارتباطی:
|
||
|
||
پولس با در تضاد قرار دادن بدن‌های خاکی ایمانداران با بدن آسمانی که خدا به آنها می‌دهد، سخن خود را ادامه می‌دهد.
|
||
|
||
# زیرا می‌دانیم که هرگاه این خانهٔ زمینیِ خیمهٔ ما ریخته شود، عمارتی از خدا داریم
|
||
|
||
«خانه زمینی» استعاره از شخصی با بدن جسمانی است. اینجا «عمارت ثابت خدا»، استعاره از بدن تازه‌ای است که خدا بعد از مرگ به ایمانداران می‌دهد.
|
||
|
||
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor]])
|
||
|
||
# خانه‌ای ناساخته شده به دست‌ها و جاودانی در آسمان‌ها
|
||
|
||
این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «اگر افراد، خانه زمینی‌ای را که در آن ساکنیم، نابود کنند» یا «اگر مردم بدن‌های ما را بکشند»
|
||
|
||
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-activepassive]])
|
||
|
||
# خانه‌ای ناساخته شده به دست‌ها
|
||
|
||
«خانه» به معنای «عمارت خدا» است. «دست‌ها»، جزگویی است که اشاره به کلیت انسان دارد. این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «خانه‌ای است که انسان نساخته»
|
||
|
||
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-activepassive]] and [[rc://*/ta/man/translate/figs-synecdoche]])
|