See in Reader
1.6 KiB
جمله ارتباطی:
پولس با در تضاد قرار دادن بدن‌های خاکی ایمانداران با بدن آسمانی که خدا به آنها می‌دهد، سخن خود را ادامه می‌دهد.
زیرا می‌دانیم که هرگاه این خانهٔ زمینیِ خیمهٔ ما ریخته شود، عمارتی از خدا داریم
«خانه زمینی» استعاره از شخصی با بدن جسمانی است. اینجا «عمارت ثابت خدا»، استعاره از بدن تازه‌ای است که خدا بعد از مرگ به ایمانداران می‌دهد.
(See: rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor)
خانه‌ای ناساخته شده به دست‌ها و جاودانی در آسمان‌ها
این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «اگر افراد، خانه زمینی‌ای را که در آن ساکنیم، نابود کنند» یا «اگر مردم بدن‌های ما را بکشند»
(See: rc://*/ta/man/translate/figs-activepassive)
خانه‌ای ناساخته شده به دست‌ها
«خانه» به معنای «عمارت خدا» است. «دست‌ها»، جزگویی است که اشاره به کلیت انسان دارد. این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «خانه‌ای است که انسان نساخته»
(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-activepassive]] and [[rc:///ta/man/translate/figs-synecdoche]])