See in Reader
20 lines
1.5 KiB
Markdown
20 lines
1.5 KiB
Markdown
# جمله ارتباطی:
|
||
|
||
اَبِیجایل آوردن استدلال برای داوود را به پایان می‌رساند.
|
||
|
||
# آنگاه این برای تو سنگ مصادم و به جهت آقایم لغزش دل نخواهد بود كه خون بی‌جهت ریخته‌ای و آقایم انتقام خود را كشیده باشد
|
||
|
||
اَبِیجایل می‌گوید که اگر داوود از انتقام گرفتن بگذرد، وقتی یهوه[خداوند] او را پادشاه اسرائيل بگرداند، وجدان او راحت خواهد بود. این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «همیشه از اینکه خون بی‌گناهی را نریختی یا آقایم سعی نکرد خود را نجات دهد، خوشحال خواهی بود»
|
||
|
||
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-litotes]])
|
||
|
||
# آقایم...خود را...آقایم...[بنده‌ات]
|
||
|
||
اَبِیجایل به نحوی از خود و داوود سخن می‌گوید که گویی آن دو نفر اشخاصی دیگر هستند. او با استفاده از این روش احترام خود به داوود را نشان می‌دهد. «تو...خودت...تو...من را»
|
||
|
||
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-pronouns]])
|
||
|
||
# چون خداوند به آقایم احسان نماید
|
||
|
||
این اشاره به زمانی دارد که یهوه[خداوند] داوود را پس از شائول به پادشاهی می‌رساند.
|