fa_tn/1sa/25/29.md

جمله ارتباطی:

اَبِیجایل همچنان برای داوود استدلال‌هایی می‌آورد.

تعاقب

تعقیب کردن برای دستگیری.

جان آقایم در دستۀ حیات، نزد یهُوَه، خدایت، بسته خواهد شد

اَبِیجایل به نحوی از جان داوود سخن می‌گوید که گویی جسمی بلند و باریک است که کسی می‌تواند آن را کنار اشیایی مشابه قرار دهد و با طناب به هم ببندد. این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «یهوه، خدایت جان اربابم را به حیات گره زند» یا «خداوند[یهوه] خدایت تو را با کسانی که زنده هستند زنده نگه دارد»[در فارسی متفاوت انجام شده]

(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-metaphor]] and [[rc:///ta/man/translate/figs-activepassive]])

جان آقایم

اَبِیجایل از خود و داود به نحوی سخن می‌گوید که گویی آن دو اشخاصی دیگر هستند. او با استفاده از چنین روشی احترام خود به داوود را نشان می‌دهد. ترجمه جایگزین: «جان داوود»

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-pronouns)

جان دشمنانت را گویا از میان كفۀ فلاخن خواهد انداخت

اَبِیجایل به نحوی از جان دشمنان داود سخن می‌گوید که گویی اجسامی کوچک مثل سنگ هستند که می‌توان آنها را با سنگ و قلاب به جایی دور پرتاب کرد. ترجمه جایگزین:‌ «او دشمنانت را به راحتی پرتاب کردن سنگ با فلاخن خواهد کشت»  (See: rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor)

فلاخن

تکه‌ای از پوست حیوان است که طناب‌هایی بلند به آن متصل شده و برای پرتاب کردن سنگ یا اشیا کوچک دیگر به دوردست به کار می‌رود.