Wed Oct 11 2023 13:15:35 GMT+0200 (hora de verano de Europa central)

03/01.txt

@@ -1,4 +1,3 @@
-\c 3 \v 1 A serpe era o animal máis astuto de cantos Iahveh Deus creara: e iniciou conversa coa muller:
--Conque Deus vos dixo que non comades de ningunha árbore do parque?
-\v 2 A muller contestoulle á serpe:
--Non! Podemos comer de todas as árbores do xardín; \v 3 soamente da árbore que está no medio do xardín prohibiunos Deus comer e tocala, baixo pena de morte.
+\c 3 \v 1 E a serpe era máis astuta que calquera dos animais do monte que Iahveh Deus fixera. E díxolle á muller:
+-Conque Deus vos dixo: "Non comades de ningunha árbore do horto?" \v 2 E a muller respondeulle á serpe:
+-Do froito das árbores do horto podemos comer; \v 3 pero do froito da árbore que está no medio do horto, dixo Deus: "Non comades del, nin o toquedes, para que non morrades".

03/04.txt

@@ -1,3 +1,2 @@
-\v 4 A serpe replicou:
--Nada de pena de morte! \v 5 O que pasa é que sabe Deus que, en canto comades del, abriránsevos os ollos e seredes coma Deus, versados no ben e no mal.
-\v 6 Entón a muller caeu na conta de que a árbore tentaba o apetito, era unha delicia de ver e desexable para ter acerto. Colleu froita da árbore, comeu e alcanzoulla a seu home, que comeu con ela.
+\v 4 E a serpe dixo á muller:
+-De certo que non morreredes. \v 5 Pois Deus sabe que o día que del comades abriránsevos os ollos e seredes coma Deus, coñecendo o ben e o mal. \v 6 Cando a muller viu que a árbore era boa para comer, e que era agradable aos ollos, e que a árbore era desexable para alcanzar sabedoría, tomou do seu froito e comeu; e deulle tamén ao seu home que estaba con ela, e el comeu.

03/07.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 7 Abríronselles os ollos aos dous, e descubriron que estaban nus; entrelazaron follas de figueira e cinguíronas. \v 8 Ouviron a Iahveh Deus, que se paseaba polo xardín tomando o fresco. O home e a muller escondéronse entre as árbores do xardín, para que Iahveh Deus non os vira.
+\v 7 Entón abríronselles os ollos a ámbolos dous, e coñeceron que estaban nus; e coseron follas de figueira e cinguíronse con elas. \v 8 E ouviron a Iahveh Deus que se paseaba polo horto ao fresco do día; e o home e a súa muller escondéronse da presenza de Iahveh Deus entre as árbores do horto.

03/09.txt

@@ -1,6 +1,4 @@
-\v 9 Pero Iahveh Deus chamou ao home:
--Onde estás?
-\v 10 El contestou:
--Oínte no xardín, entroume medo porque estaba nu, e escondinme.
-\v 11 Iahveh Deus replicoulle:
--E quen che dixo que estabas nu? A que comiches da árbore prohibida!
+\v 9 E Iahveh Deus chamou o home e díxolle:
+-Onde estás? \v 10 E el respondeulle:
+-Ouvinte no horto, e tiven medo porque estaba nu, e escondinme. \v 11 E Deus díxolle:
+-Quen che fixo saber que estabas nu? Comiches da árbore da que che mandei que non comeses?

03/12.txt

@@ -1,6 +1,5 @@
-\v 12 O home respondeulle:
--A muller que me deches por compañeira alcanzoume o froito e comín.
-\v 13 Iahveh Deus díxolle á muller:
--Que fixeches?
-Ela respondeulle:
--A serpe enganoume e comín.
+\v 12 E o home respondeulle:
+-A muller que ti me deches por compañeira deume da árbore, e eu comín. \v 13 Entón Iahveh Deus díxolle á muller:
+-Que é isto que fixeches?
+E a muller respondeulle:
+-A serpe enganoume, e eu comín.

03/14.txt

@@ -1,2 +1,2 @@
-\v 14 Iahveh Deus díxolle á serpe:
--Por faceres iso, maldita ti entre todos os animais domésticos, e todas as feras salvaxes; arrastraraste sobre o ventre e tragarás po toda a túa vida; \v 15 poño hostilidade entre ti e a muller, entre a túa linaxe e a súa: ela esmagarache a túa cabez cando ti lle trabes o seu calcaño.
+\v 14 E Iahveh Deus díxolle á serpe:
+-Por canto fixeches isto, maldita serás máis ca todos os animais e máis ca todas as bestas do monte; sobre o teu ventre andarás e po comerás todos os días da túa vida. \v 15 E porei inimizade entre ti e a muller, e entre a túa semente e a súa semente; el ferirate na cabeza e ti feriralo no talón.

03/16.txt

@@ -1,2 +1,2 @@
 \v 16 Á muller díxolle:
--Fareiche sufrir moito na túa gravidez, darás a luz fillos con dor, terás ansia do teu home e el dominarate.
+-En grande maneira multiplicarei a túa dor no parto, con dor darás a luz os fillos; e con todo, o teu desexo será para o teu home, e el terá dominio sobre ti.

03/17.txt

@@ -1,2 +1,2 @@
-\v 17 Ao home díxolle:
--Porque lle fixeches caso a túa muller e comiches da árbore prohibida, maldito o chan pola túa culpa: comerás del con fatiga mentres vivas; \v 18 abrochará para ti toxos e silvas, e comerás legumes do campo. \v 19 Coa suor da túa testa comerás o pan, ata que volvas á terra, porque dela te tiraron; pois es po a ao po volverás.
+\v 17 Entón díxolle a Adam:
+-Por canto escoitaches a voz da túa muller e comiches da árbore da que che ordenei, dicindo: "Non comas dela", maldita será a terra pola túa causa; con traballo comerás dela todos os días da túa vida. \v 18 Silvas e toxos producirache, e comerás das plantas do campo. \v 19 Coa suor do teu rostro comerás o pan, até que volvas á terra, porque dela fuches tomado; pois po es, e ao po volverás.

03/20.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 20 O home chamou a súa muller Vitalidade, por ser nai de todos os que viven. \v 21 Iahveh Deus fixo pelellos para o home e a súa muller e vestíullelos.
+\v 20 E o home púxolle por nome Eva á súa muller, porque ela era a nai de todos os viventes. \v 21 E Iahveh Deus fíxolles vestiduras de pel para Adam e a súa muller, e vestiunos.

03/22.txt

@@ -1,2 +1,2 @@
-\v 22 E Iahveh Deus díxose:
--Se o home é xa coma un de nós, versado no ben e no mal, agora só lle falta botar man da árbore da vida, coller, comer e vivir para sempre. \v 23 E Iahveh Deus expulsouno do paraíso, para que labrase a terra de onde o tirara. \v 24 Botou o home, e ao oriente do parque de Edén colocou os querubíns e a chameante espada xiratoria, para cerrar o camiño da árbore da vida.
+\v 22 Entón Iahveh Deus dixo:
+-Velaí, o home veu ser coma un de nós, coñecendo o ben e o mal; coidado agora non vaia estarricar a súa man e tomar tamén da árbore da vida, e coma e viva para sempre. \v 23 E Iahveh Deus botouno do horto do Edén, para que labrase a terra da cal foi tmado. \v 24 Expulsou pois o home; e o oriente do Edén puxo querubíns e unha espada acesa que viraba en todas as direccións, para gardar o camiño da árbore da vida.

04/01.txt

@@ -1,3 +1,2 @@
-\c 4 \v 1 O home uniuse a Eva, súa muller, ela concibiu, deu a luz a Caín e dixo:
--Conseguín un home coa axuda de Iahveh.
-\v 2 Despois deu a luz a Abel, o irmán. Abel era pastor de ovellas, mentres que Caín cultivaba o campo.
+\c 4 \v 1 E o home coñeceu a Eva, a súa muller, e ela concibiu e deu a luz a Caín e dixo:
+-Adquirín un varón coa axuda de Iahveh. \v 2 Despois deu a luz ao seu irmán Abel. E Abel foi ovelleiro e Caín foi labrego.

04/03.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 3 Pasado un tempo, Caín ofreceu a Iahveh dons dos froitos do campo, \v 4 e Abel ofreceu as primicias máis gordas das súas ovellas. Iahveh fixouse en Abel e a súa ofrenda máis que en Caín e a súa ofrenda. *(nota: non mirou con agrado a ofrenda de Caín) \v 5 Polo cal Caín ardeu de celos e andaba amouchado.*buscar mellor adxectivo para amouchado, sería abatido, decaeulle a cara*
+\v 3 E aconteceu que co transcorrer do tempo, Caín trouxo a Iahveh unha ofrenda do froito da terra. \v 4 Tamén Abel, pola súa banda, trouxo dos primoxénitos das súas ovellas e da graxa dos mesmos. E Iahveh ollou con agrado a Abel e á súa ofrenda, \v 5 pero a Caín coa súa ofrenda non ollou con agrado. E Caín alporizouse moito e mudoulle a cara.

04/06.txt

@@ -1,2 +1,2 @@
-\v 6 Iahveh dixo a Caín:
--Por que ardes de celos e andas *amouchado? \v 7 Certo, se obrases ben, seguro que andarías coa cabeza alta; pero se non obras ben, o pecado asexa á porta. E anque*aínda que* ven por ti, podes dominalo.
+\v 6 Entón Iahveh díxolle a Caín:
+-Por que estás alporizado, e por que che cambiou a cara? \v 7 Se fas ben, non serás aceptado? E se non fas ben, o pecado xace á porta e cobízate, pero ti debes dominalo.

04/08.txt

@@ -1,6 +1,6 @@
-\v 8 Caín díxolle a seu irmán Abel:
--Vamos o campo.
-Caín atacou a seu irmán Abel e matouno. \v 9 Iahveh dixo a Caín:
--Onde está Abel, teu irmán?
-Respondeu:
--Non o sei. Son eu o gardián de meu irmán?
+\v 8 E Caín díxolle ao seu irmán Abel:
+-Vaiamos ao monte.
+E aconteceu que cando estaban no monte, Caín ergueuse contra o seu irmán e matouno. \v 9 Entón Iahveh díxolle a Caín:
+-U-lo teu irmán Abel?
+E el respondeulle:
+-Non o sei, son eu por un acaso o gardián do meu irmán?

04/10.txt

@@ -1,2 +1,2 @@
-\v 10 Iahveh replicoulle:
--Que fixeches? O sangue de teu irmán estame a berrar dende a terra. \v 11 Por iso maldite esta terra, que abriu as súas fauces para recibir das túas mans o sangue de teu irmán. \v 12 Aínda que cultives a terra, non che pagará coa súa fecundidade. Andarás errante e perdido polo mundo.
+\v 10 E El díxolle:
+-Que fixeches? A voz do sangue de teu irmán bérrame dende a terra. \v 11 Agora pois, maldito es da terra, que abriu a súa boca para recibir da túa man o sangue de teu irmán. \v 12 Cando labres o chan, non che dará máis o seu rixo; vagabundo e itinerante serás na terra.

04/13.txt

@@ -1,4 +1,4 @@
-\v 13 Caín contestoulle a Iahveh:
--A miña culpa é grande e abráiame. \v 14 Se hoxe me fas estranxeiro nesta terra, terei que me ocultar de ti, andando errante e perdido polo mundo; o que tropece comigo matarame. \v 15 Iahveh díxolle:
--O que mate a Caín pagarao sete veces.
-E Iahveh marcou a Caín, para que, se alguén tropezaba con el, non o matara.
+\v 13 E Caín díxolle a Iahveh:
+-O meu castigo é demasiado grande para o soportar. \v 14 Velaí, arroxáchesme hoxe da face da terra, e da túa presenza escondereime, e serei vagabundo e itinerante na terra; e sucederá que calquera que me atope hame matar. \v 15 Entón Iahveh díxolle:
+-Non será así; pois calquera que mate a Caín, sete veces sufrirá vinganza.
+E puxo Iahveh un sinal sobre Caín, para que calquera que o atopase non o matase.

04/16.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 16 Caín saíu da presenza de Iahveh e habitou en terra de Nod (Terra Perdida), ao leste de Edén. \v 17 Caín uniuse a súa muller que concibiu e deu a luz a Henoc. Caín edificou unha cidade e púxolle o nome do seu fillo, Henoc.
+\v 16 E saíu Caín da presenza de Iahveh e estableceuse na terra de Nod, ao oriente do Edén. \v 17 E coñeceu Caín a súa muller, e ela concibiu e deu a luz a Enoc; e edificou unha cidade e chamouna Enoc, coma o nome do seu fillo.

04/18.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 18 Henoc tivo a Irad, Irad a Meghiael, este a Metusael e este a Lamec. \v 19 Lamec tomou dúas mulleres: unha chamada Ada e outra chamada Tsila.
+\v 18 A Enoc naceulle Irad, Irad xerou a Mehuxael, Mehuxael xerou a Metusael, e Metusael xerou a Lamec. \v 19 Lamec tomou para si dúas mulleres; o nome dunha era Ada, e o nome da outra era Zila.

04/20.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 20 Ada deu a luz a Iabal, o antepasado dos pastores nómades; \v 21 seu irmán chamábase Iubal, o antepasado dos que tocan a cítara e a frauta. \v 22 Sila á súa vez deu a luz a Tubalcaín, forxador de ferramentas de bronce e ferro; tivo unha irmá que se chamaba Preciosa*Naama.
+\v 20 E Ada deu a luz a Iabal, o cal foi pai dos que habitan en tendas e teñen gando. \v 21 O seu irmán chamábase Iubal, o cal foi pai de todos os que tocan a lira e a frauta. \v 22 E Zila á súa vez deu a luz a Tubal-caín, forxador de todo utensilio de bronce e ferro; e a irmá de Tubal-caín era Naama.

04/23.txt

@@ -1,2 +1,2 @@
-\v 23 Lamec dixo a Ada e Tsila, súas mulleres:
--Escoitádeme, mulleres de Lamec, prestade ouvido ás miñas palabras: por unha ferida matarei*matei a un home, a un mozo por un negrón. \v 24 Se a vinganza de Caín valía por sete, a de Lamec valerá por setenta e sete*setenta veces sete.
+\v 23 E Lamec díxolles a súas mulleres:
+-Ada e Zila, ouvide a miña voz; mulleres de LAmec, prestade ouvido ás miñas palabras, pois dei morte a un home por me ferir, e a un mozo por me pegar . \v 24 Se sete veces vínganse a Caín, entón Lamec vingarase setenta veces sete.

04/25.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 25 Adán uniuse outra vez a súa muller, que concibiu, deu a luz un fillo e chamouno Set, pois dixo: "Deus deume outro descendente a cambio de Abel, asasinado por Caín. \v 26 Tamén Set tivo un fillo, que se chamou Enós, o primeiro que invocou o nome de Iahveh.
+\v 25 E coñeceu Adam outra vez a súa muller; e ela deu a luz un fillo e púxolle por nome Set, porque,  dixo ela: Deus deume outro fillo no lugar de Abel, pois caín matouno. \v 26 A Set naceulle tamén un fillo e púxolle por nome Enós. Por este tempo comezaron os homes invocaren o nome de Iahveh.