fa_rev_tn/rev/05/intro.md

نکات کلی مکاشفه ۵ 

ساختار و قالب‌بندی 

برخی از ترجمه‌ها آیات منظوم را در سمت چپ و با فاصله بیشتری از مابقی متن قرار می‌دهند تا خواندن آنها آسانتر شود. ترجمه ULB  این کار را با آیات ۹- ۱۳ انجام می‌دهد.  

مفاهیم خاص در این باب

کتاب مختوم به مهر [طومار مهر شده]

پادشاهان و اشخاص مهم در دوران یوحنا امور مهم را بر کاغذ یا پوست حیوانات می‌نوشتند. سپس آنها را می‌پیچیدند و مهر و موم می‌کردند تا بسته باقی مانند. فقط کسی که نامه به او نوشته شده بود، اجازه شکستن مهر و باز کردن نامه را داشت. در این باب «آن تخت‌نشین» طومار را نوشته است. تنها «شیری که از سبط [قبیله] یهودا و ریشهٔ داوود» است اقتدار[اجازه] باز کردن آن را دارد.

(See: rc://en/tw/dict/bible/other/scroll and rc://en/tw/dict/bible/kt/authority)

بیست و چهار پیر

پیران، رهبران کلیسا هستند. بیست و چهار پیر نمادی از کل کلیسا در طول اعصار هستند. در عهد عتیق ۱۲ سبط[قبیله] اسرائيل و در عهد جدید ۱۲ رسول داریم.

 (See: rc://en/ta/man/translate/writing-apocalypticwriting)

دعای مسیحیان

دعای مسیحیان مثل بخوری خوشبو توصیف شده است. دعای مسیحی برای خدا بویی خوشایند دارد. او هنگامی که مسیحیان دعا می‌کنند، خشنود می‌شود. 

هفت روح خدا 

هفت روحی هستند که در <مکاشفه ۱: ۴> آمده‌اند. 

آرایه‌های ادبی مهم در این باب 

استعارات

«شیر سبط[قبیله] یهودا» و «ریشه داوود» استعاره هستند و اشاره به عیسای مسیح دارند. عیسی از ذریت سبط یهودا و خاندان داوود بود. شیرها حیواناتی درنده هستند و همه حیوانات و انسان‌ها از آنها می‌ترسند، پس این کلمه استعاره از پادشاهی است که همه از او اطاعت می‌کنند. کلمات «ریشه داوود» به نحوی داوود، پادشاه اسرائيل، توصیف کرده که گویی دانه‌ای است که خدا کاشته و به نحوی از عیسی سخن می‌گوید که گویی ریشه‌ای رشد کرده از آن دانه است.

(See: rc://en/ta/man/translate/figs-metaphor)

---