2022-01-28 16:39:41 +00:00
|
|
|
\id HAB Unlocked Literal Bible
|
|
|
|
\ide UTF-8
|
2022-01-30 08:23:29 +00:00
|
|
|
\h حَبَقوق
|
|
|
|
\toc1 حَبَقوق
|
|
|
|
\toc2 حَبَقوق
|
2022-01-28 16:39:41 +00:00
|
|
|
\toc3 hab
|
2022-01-30 08:23:29 +00:00
|
|
|
\mt1 حَبَقوق
|
2022-01-28 16:39:41 +00:00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
\s5
|
|
|
|
\c 1
|
|
|
|
\p
|
2022-01-30 08:23:29 +00:00
|
|
|
\v 1 وحیای که حَبَقوقِ نبی دید.
|
|
|
|
\v 2 خداوندا، تا به کی فریاد برکشم
|
|
|
|
و تو نشنوی؟
|
|
|
|
یا نزد تو فغان برآرَم که «خشونت!»
|
|
|
|
و نجات ندهی؟
|
|
|
|
\v 3 چرا ظلم را به من مینمایی
|
|
|
|
و بر آنم میداری که بر تیرهروزی بنگرم؟
|
|
|
|
هلاکت و خشونت پیش روی من است؛
|
|
|
|
مجادله پدید میآید و ستیزه سر برمیکشد.
|
|
|
|
\v 4 از این رو شریعت سست شده است
|
|
|
|
و عدالت هرگز برقرار نمیشود.
|
|
|
|
زیرا شریران پارسایان را احاطه میکنند؛
|
|
|
|
بنابراین عدالت منحرف میشود.
|
|
|
|
\v 5 «در میان ملل بنگرید و ملاحظه کنید!
|
|
|
|
حیرت نمایید و در شگفت شوید!
|
|
|
|
زیرا در ایام شما کاری میکنم
|
|
|
|
که هرچند آن را به شما بازگویند هرگز باور نخواهید کرد.
|
|
|
|
\v 6 هان من کَلدانیان را برمیافرازم،
|
|
|
|
آن قوم بیرحم و بیپروا را،
|
|
|
|
که پهنۀ زمین را درمینوردند
|
|
|
|
تا مسکنهایی را که از آن ایشان نیست،
|
|
|
|
به تصرف درآورند.
|
|
|
|
\v 7 ایشان هولناک و مَهیبند،
|
|
|
|
و قانون و منزلتشان از خودشان است.
|
|
|
|
\v 8 اسبانشان از یوزپلنگان چالاکترند
|
|
|
|
و از گرگانِ شب وحشیتر.
|
|
|
|
سوارانشان به پیش میتازند،
|
|
|
|
و از دوردستها سر میرسند؛
|
|
|
|
همچون عقاب پرواز میکنند،
|
|
|
|
و برای بلعیدن بهسرعت فرود میآیند.
|
|
|
|
\v 9 جملۀ ایشان به جهت خشونت میآیند؛
|
|
|
|
سپاهیانشان رو به سوی پیش دارند،
|
|
|
|
و اسیران را همچون ریگِ بیابان گرد میآورند.
|
|
|
|
\v 10 پادشاهان را به ریشخند میگیرند،
|
|
|
|
و حکمرانان را تمسخر میکنند؛
|
|
|
|
بر همۀ قلعهها میخندند،
|
|
|
|
و تَلی از خاک برای تسخیر آنها بر پا میدارند.
|
|
|
|
\v 11 آنگاه همچون باد میگذرند و پیش میروند؛
|
|
|
|
اینان که قوّت خودشان خدایشان است،
|
|
|
|
متحمل تقصیر خود خواهند شد.»
|
|
|
|
\v 12 ای یهوه، خدای من! ای قدوس من!
|
|
|
|
آیا تو از ازل نیستی؟
|
|
|
|
پس نخواهیم مرد.
|
|
|
|
ای خداوند، تو ایشان را به جهت داوری مقرر کردهای؛
|
|
|
|
ای صخره، تو ایشان را برای تنبیه برقرار داشتهای.
|
|
|
|
\v 13 چشمان تو پاکتر از آن است که بر شرارت بنگرد؛
|
|
|
|
تو بیانصافی را نظارهگر نمیتوانی شد؛
|
|
|
|
پس چرا خیانتکاران را تاب میآوری؟
|
|
|
|
و آنگاه که شریر پارساتر از خویش را فرو میبلعد،
|
|
|
|
سکوت میکنی؟
|
|
|
|
\v 14 تو انسان را همانند ماهیان دریا میسازی،
|
|
|
|
همچون خزندگانی که حاکمی ندارند.
|
|
|
|
\v 15 او ایشان را به قلاب بالا میآورد
|
|
|
|
و به دام خود میکِشد
|
|
|
|
و در تور خود جمع میکند.
|
|
|
|
از این رو سرخوش است
|
|
|
|
و شادی میکند.
|
|
|
|
\v 16 پس به تور خود قربانی تقدیم مینماید
|
|
|
|
و برای دام خود بخور میسوزاند.
|
|
|
|
زیرا عایدیِ او از آنها فربه میشود،
|
|
|
|
و خوراک او لذیذ میگردد.
|
|
|
|
\v 17 آیا باید همچنان تور خود را خالی کند
|
|
|
|
و به کشتار بیرحمانۀ ملتها ادامه دهد؟
|
2022-01-28 16:39:41 +00:00
|
|
|
|
|
|
|
\s5
|
|
|
|
\c 2
|
|
|
|
\p
|
2022-01-30 08:23:29 +00:00
|
|
|
\v 1 بر دیدبانگاه خود میایستم و بر حصار قرار میگیرم؛
|
|
|
|
خواهم نگریست تا ببینم به من چه خواهد گفت،
|
|
|
|
و برای شکایتم چه پاسخی خواهم یافت.
|
|
|
|
\v 2 آنگاه خداوند مرا پاسخ داد:
|
|
|
|
«رؤیا را بنویس و آن را بر لوحها بهروشنی بیان دار،
|
|
|
|
تا نداکننده با آن بدود.
|
|
|
|
\v 3 زیرا زمان مقرر برای تحقق رؤیا هنوز نرسیده،
|
|
|
|
ولی به سوی مقصد میشتابد و قاصر نخواهد آمد.
|
|
|
|
اگرچه به طول انجامد، منتظرش بمان،
|
|
|
|
زیرا که بهیقین خواهد آمد و تأخیر نخواهد کرد.
|
|
|
|
\v 4 «هان او را که به خویشتن میبالد ملاحظه کن!
|
|
|
|
جان او در اندرونش صالح نیست؛
|
|
|
|
اما پارسا به ایمان خود زیست خواهد کرد.
|
|
|
|
\v 5 شراب شخص متکبر را رسوا میکند؛
|
|
|
|
او قرار و آرام ندارد.
|
|
|
|
زیرا همچون گور آزمند است،
|
|
|
|
و بسان مرگ، سیریناپذیر.
|
|
|
|
همۀ قومها را نزد خود جمع میکند،
|
|
|
|
و همۀ ملتها را با خود گرد میآورد.»
|
|
|
|
\v 6 آیا اینان همه بر او طعنه نخواهند زد و به تمسخر او را نخواهند گفت:
|
|
|
|
«وای بر آن که بر آنچه از آنِ وی نیست میافزاید،
|
|
|
|
و خویشتن را زیر بار سنگین وثیقهها خم میسازد!
|
|
|
|
تا به کی چنین خواهد کرد؟»
|
|
|
|
\v 7 آیا طلبکارانِ تو به ناگاه بر نخواهند خاست،
|
|
|
|
و آزاردهندگانت بیدار نخواهند شد،
|
|
|
|
و تو برای ایشان غنیمت نخواهی بود؟
|
|
|
|
\v 8 از آنجا که تو ملتهای بسیار را به غنیمت بردی،
|
|
|
|
باقیماندگانِ قومها تو را به غنیمت خواهند برد؛
|
|
|
|
زیرا خون آدمیان را ریختی،
|
|
|
|
و بر زمین و شهر و ساکنان آن خشونت روا داشتی.
|
|
|
|
\v 9 «وای بر آن که برای خانۀ خود حریصِ سود نامشروع باشد،
|
|
|
|
تا آشیانۀ خویش را بر بلندی قرار دهد
|
|
|
|
و از چنگ بلا در امان مانَد!
|
|
|
|
\v 10 تو با منقطع ساختن قومهای بسیار
|
|
|
|
رسوایی برای خانۀ خویش تدبیر کرده،
|
|
|
|
و بر جان خویشتن گناه ورزیدهای.
|
|
|
|
\v 11 زیرا که سنگ از میان دیوار به فریاد در خواهد آمد،
|
|
|
|
و تیرِ چوبین او را پاسخ خواهد داد.
|
|
|
|
\v 12 «وای بر آن که با خونریزی شهری بنا کند
|
|
|
|
و آن را بر بیانصافی استوار سازد!
|
|
|
|
\v 13 آیا این از جانب خداوند لشکرها نیست
|
|
|
|
که قومها برای آتش مشقّت کِشند،
|
|
|
|
و ملتها برای بطالت خویشتن را خسته سازند؟
|
|
|
|
\v 14 زیرا همانگونه که آبها دریا را میپوشاند،
|
|
|
|
جهان از معرفتِ جلالِ خداوند مملو خواهد شد.
|
|
|
|
\v 15 «وای بر آن که همسایۀ خویش را مینوشاند،
|
|
|
|
و با ریختن زهرِ خود او را مست میسازد،
|
|
|
|
تا بر عریانیاش بنگرد.
|
|
|
|
\v 16 تو به عوض جلال، از رسوایی سیر خواهی شد؛
|
|
|
|
اکنون خود نیز بنوش و بیدینی خویش را نمایان ساز.
|
|
|
|
زیرا که جامِ دست راست خداوند به تو خواهد رسید،
|
|
|
|
و رسوایی، جلالِ تو را خواهد پوشانید.
|
|
|
|
\v 17 خشونتی که بر لبنان روا داشتی،
|
|
|
|
اکنون تو را فرو خواهد گرفت،
|
|
|
|
و نابودی حیوانات،
|
|
|
|
اکنون تو را به هراس خواهد افکند؛
|
|
|
|
زیرا خون آدمیان را ریختی،
|
|
|
|
و بر زمین و شهر و ساکنانش خشونت روا داشتی.
|
|
|
|
\v 18 «از تمثال تراشیده چه فایده که صنعتکاری آن را بسازد،
|
|
|
|
از بت ریخته شده و آموزگار دروغ؟
|
|
|
|
که صانع بر مصنوع خود توکل کند،
|
|
|
|
حال آنکه بتی گنگ بیش نیست!
|
|
|
|
\v 19 وای بر آن که به چوبی گوید، ”بیدار شو!“
|
|
|
|
یا به سنگی خاموش که: ”برخیز!“
|
|
|
|
آیا تواند تو را چیزی آموزد؟
|
|
|
|
اینک به طلا و نقره اندود گشته،
|
|
|
|
لیکن در اندرونش هیچ روحی نیست.
|
|
|
|
\v 20 اما خداوند در معبد مقدس خویش است،
|
|
|
|
پس تمامی زمین به حضور وی خاموش باشد.»
|
2022-01-28 16:39:41 +00:00
|
|
|
|
|
|
|
\s5
|
|
|
|
\c 3
|
|
|
|
\p
|
2022-01-30 08:23:29 +00:00
|
|
|
\v 1 دعای حَبَقوقِ نبی، بر شیگونوت.
|
|
|
|
\v 2 ای خداوند، آوازۀ تو را شنیدهام؛
|
|
|
|
خداوندا، از کارهایت در شگفتم.
|
|
|
|
در میان این سالها، آنها را زنده ساز،
|
|
|
|
در ایام ما، آنها را بشناسان،
|
|
|
|
و در حین غضب، رحمت را به یاد آور.
|
|
|
|
\v 3 خدا از تیمان آمد،
|
|
|
|
آن قدوس، از کوه فاران. سِلاه
|
|
|
|
جلال او آسمانها را پوشانید،
|
|
|
|
و ستایش او زمین را آکنده ساخت.
|
|
|
|
\v 4 درخشندگی او همچون نور بود؛
|
|
|
|
از دستش پرتوها ساطع میگشت،
|
|
|
|
و قدرت او در آنجا پنهان بود.
|
|
|
|
\v 5 پیش روی او، طاعون میرفت،
|
|
|
|
و آتشِ تب نزد قدمهای او بود.
|
|
|
|
\v 6 او ایستاد و زمین را به جنبش درآورد؛
|
|
|
|
او نگریست و قومها از جا جَستند.
|
|
|
|
کوههای ازلی در هم شکستند
|
|
|
|
و تپههای ابدی پست شدند.
|
|
|
|
طریقهای او جاودانی است.
|
|
|
|
\v 7 خیمههای کوشان را در زحمت دیدم؛
|
|
|
|
چادرهای سرزمین مِدیان لرزان شدند.
|
|
|
|
\v 8 خداوندا، آیا غضب تو بر نهرها افروخته شد؟
|
|
|
|
و خشم تو بر رودخانهها؟
|
|
|
|
آیا بر دریا غیظ داشتی،
|
|
|
|
آنگاه که بر اسبان خود پیش راندی،
|
|
|
|
بر ارابههای نجات خویش؟
|
|
|
|
\v 9 کمان خویش از غلاف بیرون کشیدی،
|
|
|
|
و تیرهای بسیار طلب کردی. سِلاه
|
|
|
|
زمین را به نهرها منشق ساختی.
|
|
|
|
\v 10 کوهها تو را دیدند و از درد به خود پیچیدند؛
|
|
|
|
سیلابها جاری شدند،
|
|
|
|
و ژرفا به غرش درآمده،
|
|
|
|
دستان خویش برافراشت.
|
|
|
|
\v 11 از تابش برق تیرهای تو و درخشندگی نیزۀ برّاقت،
|
|
|
|
خورشید و ماه در برجهای خود بیحرکت ایستادند.
|
|
|
|
\v 12 در خشم، زمین را درنَوَردیدی،
|
|
|
|
و در غضب، ملتها را پایمال کردی.
|
|
|
|
\v 13 برای نجات قوم خود بیرون آمدی،
|
|
|
|
برای نجات مسیح خویش.
|
|
|
|
سَرِ خاندان شریران را کوبیدی
|
|
|
|
و از شالوده تا به گردن را مکشوف ساختی. سِلاه
|
|
|
|
\v 14 سَرِ جنگاورانِ ایشان را به نیزۀ خودشان مجروح کردی،
|
|
|
|
آنگاه که چون گردباد آمدند تا مرا پراکنده سازند،
|
|
|
|
شادمان از اینکه گویی برای فرو بلعیدن فقیران در خفا میرفتند.
|
|
|
|
\v 15 با اسبان خود دریا را زیر پا نهادی؛
|
|
|
|
آبهای بسیار را به تلاطم درآوردی.
|
|
|
|
\v 16 این را شنیدم و احشایم بلرزید،
|
|
|
|
و از صدایش لبانم بجنبید.
|
|
|
|
پوسیدگی به استخوانهایم داخل شد،
|
|
|
|
و در جای خود لرزیدم.
|
|
|
|
اما به آرامی انتظار روزی را خواهم کشید
|
|
|
|
که تنگی بر قومی که بر ما حمله میآورند، عارض شود.
|
|
|
|
\v 17 اگرچه درخت انجیر شکوفه نیاورَد،
|
|
|
|
و میوه در موها یافت نشود،
|
|
|
|
محصول زیتون از میان برود،
|
|
|
|
و مزرعهها آذوقه ندهد،
|
|
|
|
گله از آغل منقطع شود،
|
|
|
|
و رمهای در طویلهها نباشد،
|
|
|
|
\v 18 لیکن من در خداوند شادمان خواهم بود
|
|
|
|
و در خدای نجات خویش وجد خواهم کرد.
|
|
|
|
\v 19 خداوندگارْ یهوه قوّت من است؛
|
|
|
|
او پاهایم را همچون پاهای آهو میگرداند،
|
|
|
|
و مرا بر مکانهای بلندم خرامان میسازد.
|
|
|
|
برای سالار سرایندگان، با همراهی سازهای زهی.
|