\v 1 سخنان عاموس، یکی از گلهداران تِقوعَ، دربارۀ آنچه وی دو سال پیش از زلزله، دربارۀ اسرائیل دید، زمانی که عُزّیا پادشاه یهودا و یِرُبعام پسر یوآش پادشاه اسرائیل بود.
\v 2 او گفت:
«خداوند از صَهیون میغُرّد
و از اورشلیم صدای خود را بلند میکند.
مرتعهای شبانان ماتم میگیرند
و قُلۀ کَرمِل خشک میشود.»
\v 3 خداوند چنین میگوید:
«به سبب سه نافرمانیِ دمشق، بلکه چهار نافرمانیاش،
مکافات او را بر نخواهم گردانید،
زیرا جِلعاد را با خرمنکوبهای آهنین کوبیدند.
\v 4 بر خاندان حَزائیل آتش خواهم فرستاد
تا کاخهای بِنهَدَد را بسوزاند.
\v 5 پشتبندهای دروازۀ دمشق را خواهم شکست،
ساکنان را از وادی آوِن منقطع خواهم ساخت،
و صاحب عصا را از بِیتعدن.
قوم اَرام به قیر به اسارت خواهند رفت؛»
این است فرمودۀ خداوند.
\v 6 خداوند چنین میگوید:
«به سبب سه نافرمانی غزه، بلکه چهار نافرمانیاش،
مکافات او را بر نخواهم گردانید،
زیرا تمامی یک ملت را به اسیری بردند
تا ایشان را به اَدوم تسلیم کنند.
\v 7 پس بر حصارهای غزه آتش خواهم فرستاد
تا دژهایش را بسوزاند.
\v 8 ساکنان را از اَشدود منقطع خواهم ساخت،
و صاحب عصا را از اَشقِلون.
دست خویش را بر عِقرون فرود خواهم آورد،
و باقیماندگان فلسطینیان هلاک خواهند شد؛»
این است فرمودۀ خداوند.
\v 9 خداوند چنین میگوید:
«به سبب سه نافرمانی صور، بلکه چهار نافرمانیاش،
مکافات او را بر نخواهم گردانید،
زیرا تمامی یک ملت را به اَدوم به اسیری تسلیم کردند،
و پیمان برادری را به یاد نیاوردند.
\v 10 پس بر حصارهای صور آتش خواهم فرستاد
تا دژهایش را بسوزاند.»
\v 11 خداوند چنین میگوید:
«به سبب سه نافرمانی اَدوم، بلکه چهار نافرمانیاش،
مکافات او را بر نخواهم گردانید،
زیرا برادرش را به شمشیر دنبال کرد
و رحم و شفقت را به کناری نهاد؛
خشم او پیوسته مجروح میساخت،
و غضبش همواره شعلهور بود.
\v 12 پس بر تیمان آتش خواهم فرستاد
تا کاخهای بُصرَه را بسوزاند.»
\v 13 خداوند چنین میگوید:
«به سبب سه نافرمانی بنیعَمّون، بلکه چهار نافرمانیاش،
مکافاتش را بر نخواهم گردانید،
زیرا شکم زنان آبستن جِلعاد را پاره کردند
تا حدود خویش را گسترش دهند.
\v 14 پس حصارهای رَبَّه را به آتش خواهم کشید
تا با فریادها در روز جنگ و به توفان در روز گردباد،
\v 1 ای بنیاسرائیل، کلامی را که خداوند بر ضد شما گفته است بشنوید، بر ضد تمامی خاندانی که من از سرزمین مصر برآوردم:
\v 2 «تنها شما را از تمامی طوایف زمین شناختهام،
پس شما را به سبب همۀ گناهانتان مکافات خواهم رسانید.
\v 3 «آیا دو نفر با هم راه میروند،
جز آنکه توافق کرده باشند؟
\v 4 آیا شیر در بیشه میغُرّد،
اگر شکاری نداشته باشد؟
آیا شیر ژیان از کُنام خود نعره برمیکشد،
آنگاه که چیزی نگرفته باشد؟
\v 5 آیا پرنده بر زمین به دام میافتد،
آنگاه که تلهای برای او نباشد؟
آیا دام از زمین برمیجهد،
اگر چیزی نگرفته باشد؟
\v 6 آیا کَرِنا در شهر نواخته شود،
و مردم نهراسند؟
آیا بلا بر شهر وارد آید،
و خداوند آن را به عمل نیاورده باشد؟
\v 7 «بهیقین خداوندگارْ یهوه کاری نمیکند
مگر آنکه سِرّ خود را بر خدمتگزاران خویش انبیا مکشوف کرده باشد.
\v 8 شیر غریده است،
کیست که نهراسد؟
خداوندگارْ یهوه سخن گفته است،
کیست که نبوّت نکند؟»
\v 9 بر کاخهای اَشدود و بر کاخهای سرزمین مصر ندا در داده، بگویید:
«بر کوههای سامِرِه گرد آیید،
و ببینید چه آشوب عظیمی در میان آن است
و چه ظلمی در وسط آن!»
\v 10 خداوند میفرماید:
«آنان که خشونت و غارت در کاخهای خویش ذخیره میکنند،
راستکرداری را نمیدانند.»
\v 11 پس خداوندگارْ یهوه چنین میگوید:
«دشمنی این سرزمین را محاصره خواهد کرد
و استحکامات تو را از تو فرو خواهد ریخت
و کاخهایت تاراج خواهد شد.»
\v 12 خداوند چنین میگوید: «چنانکه شبانی دو ساق پا یا نرمۀ گوشی را از دهان شیر میرهاند، همچنان بنیاسرائیل که در سامِرِه ساکنند، به گوشۀ بستری و تکهای ملافۀ ابریشمی رهایی خواهند یافت.»
\v 13 خداوندگارْ یهوه، خدای لشکرها چنین میفرماید:
«بشنوید و بر ضد خاندان یعقوب شهادت دهید.
\v 14 در آن روز که اسرائیل را به سبب نافرمانیهایش مکافات رسانم،
مذبحهای بِیتئیل را نیز جزا خواهم داد؛
شاخهای مذبح قطع شده،
بر زمین خواهد افتاد.
\v 15 خانۀ زمستانی را همراه با خانۀ تابستانی منهدم خواهم کرد؛
و بر شما که در کوهستان سامِرِه احساس امنیت میکنید،
شما مردان سرشناسِ سرآمدِ قومها،
که خاندان اسرائیل به شما روی میآورند!
\v 2 به کَلنِه گذر کنید و بنگرید،
و از آنجا به حَماتِ بزرگ بروید،
و سپس به جَتِ فلسطین فرود آیید.
آیا آنها از مملکتهای شما نیکوترند؟
آیا قلمرو آنان وسیعتر از قلمرو شماست؟
\v 3 شما فکر روز بلا را دور میسازید،
و مسند خشونت را نزدیک میآورید.
\v 4 بر تختهای عاج میخوابید،
و بر بسترهایتان لَم میدهید؛
برهها را از گله
و گوسالهها را از آغل میخورید؛
\v 5 بیدغدغه با نوای چنگ میسرایید
و همچون داوود سازهای موسیقی برای خود اختراع میکنید؛
\v 6 شراب را در جامها مینوشید
و خود را با بهترین عطرها تدهین میکنید،
اما از ویرانی یوسف اندوهگین نمیشوید!
\v 7 بنابراین شما نخستین کسانی خواهید بود که به تبعید میروند،
و عیشِ کسانی که لَم میدهند پایان خواهد یافت.»
\v 8 خداوندگارْ یهوه به ذات خود قسم خورده است؛ یهوه خدای لشکرها چنین میفرماید:
«من از تکبر یعقوب بیزارم
و از کاخهای وی نفرت دارم،
پس شهر را با هرآنچه در آن است،
تسلیم خواهم کرد.»
\v 9 اگر ده تن در خانهای باقی مانده باشند، آنان نیز خواهند مرد.
\v 10 و چون خویشاوند کسی که میباید جسد او را بسوزاند، وی را برگیرد تا استخوانهایش را از خانه بیرون برد، به کسی که در اندرون خانه است خواهد گفت: «آیا کسی دیگر با توست؟» او پاسخ خواهد داد: «نه»! آنگاه آن شخص خواهد گفت: «خاموش باش! زیرا نام یهوه نباید بر زبان آورده شود.»
\v 11 زیرا اینک خداوند فرمان میدهد،
و خانۀ بزرگ ویرانهای خواهد شد
و خانۀ کوچک خرابهای خواهد گردید.
\v 12 آیا اسبان میتوانند بر صخرهها بتازند؟
آیا کسی میتواند با گاوان در آنجا شخم بزند؟
اما شما انصاف را به زهر
و میوۀ عدالت را به اَفسَنتین بدل کردهاید،
\v 13 ای شما که در لودِبار شادی میکنید
و میگویید: «آیا به قوّت خویش کَرنایِم را برای خود تسخیر نکردیم؟»
\v 14 زیرا یهوه خدای لشکرها چنین میفرماید:
«ای خاندان اسرائیل،
اینک قومی را بر ضد شما بر خواهم انگیخت
که شما را از لِبوحَمات تا وادی عَرَبَه به تنگ آورند.»
\v 1 این است آنچه خداوندگارْ یهوه به من نشان داد: اینک او پس از برداشت محصولِ پادشاه و در آغاز سبز شدن محصول دوّم، ملخان میسِرِشت.
\v 2 و وقتی ملخان تمامی گیاه زمین را خورده بودند، گفتم: «آه ای خداوندگارْ یهوه، استدعا دارم که ببخشایی! کاش که یعقوب میتوانست بایستد، زیرا که بسیار کوچک است.»
\v 3 و خداوند از این کار منصرف گردید. پس خداوند گفت: «چنین نخواهد شد.»
\v 4 این است آنچه خداوندگارْ یهوه به من نشان داد: اینک خداوندگارْ یهوه آتش را به جهت داوری فرا میخوانْد. آتش، ژرفای عظیم را فرو بلعید و زمین را سوزانید.
\v 5 پس گفتم: «ای خداوندگارْ یهوه استدعا دارم دست بداری! کاش که یعقوب میتوانست بایستد، زیرا بسیار کوچک است.»
\v 6 و خداوند از این کار منصرف گردید. پس خداوندگارْ یهوه گفت: «این نیز نخواهد شد.»
\v 7 این است آنچه او به من نشان داد: اینک خداوندگار در کنار دیواری ساخته شده با شاقول ایستاده بود، و شاقولی به دست داشت.
\v 8 و خداوند مرا گفت: «ای عاموس، چه میبینی؟» گفتم: «شاقولی.» آنگاه خداوندگار گفت: «اینک من شاقولی در میان قوم خود اسرائیل میگذارم؛ و دیگر بار از گناهشان چشم نخواهم پوشید.
\v 9 مکانهای بلند اسحاق منهدم خواهد شد و عبادتگاههای اسرائیل ویران خواهد گشت، و من بر ضد خاندان یِرُبعام، با شمشیر بر خواهم خاست.»
\v 10 آنگاه اَمَصیا، کاهن بِیتئیل، پیامی برای یِرُبعام، پادشاه اسرائیل فرستاده، گفت: «عاموس در میان خاندان اسرائیل علیه تو دسیسه میچیند، و این سرزمین تاب تحمل سخنان او را ندارد.
\v 11 زیرا عاموس چنین میگوید:
«”یِرُبعام به شمشیر خواهد مرد،
و اسرائیل بهیقین از سرزمین خویش به تبعید خواهد رفت.“»
\v 12 آنگاه اَمَصیا به عاموس گفت: «ای نبی، برو و به سرزمین یهودا بگریز. آنجا نان بخور و آنجا نبوّت کن؛
\v 13 اما در بِیتئیل دیگر نبوّت مکن، زیرا اینجا عبادتگاه شاهانه و معبد حکومت است.»
\v 14 عاموس در پاسخ اَمَصیا گفت: «من نه نبی هستم، نه پسر نبی، بلکه رَمهبان بودم و انجیر پرورش میدادم.
\v 15 اما خداوند مرا از پسِ گله برگرفت و مرا گفت: ”برو و بر قوم من اسرائیل نبوّت کن.“
\v 16 پس حال کلام خداوند را بشنو:
«تو میگویی، ”بر ضد اسرائیل نبوّت مکن،
و علیه خاندان اسحاق موعظه منما.“
\v 17 «بنابراین، خداوند چنین میگوید:
«”زن تو در شهر فاحشگی خواهد کرد،
پسران و دخترانت به شمشیر خواهند افتاد،
و زمین تو به ریسمانِ اندازهگیری تقسیم خواهد شد؛
تو خود در سرزمین نجس خواهی مرد
و اسرائیل بهیقین از سرزمین خویش به تبعید خواهد رفت.“»
\v 1 خداوندگارْ یهوه به من چنین نمودار ساخت: اینک سبدی از میوۀ تابستانی.
\v 2 آنگاه گفت: «ای عاموس، چه میبینی؟» گفتم: «سبدی از میوۀ تابستانی.» آنگاه خداوند به من گفت: «انتها بر قوم من اسرائیل رسیده است؛ از گناه ایشان دیگر چشم نخواهم پوشید.»
\v 3 خداوندگارْ یهوه میفرماید: «در آن روز سرودهای معبد به شیون بدل خواهد شد.
«جسدها بسیار خواهد بود و آنها را به هر جا فرو خواهند افکند.»
«خاموش باشید!»
\v 4 این را بشنوید، ای شما که نیازمندان را پایمال میکنید
و فقیرانِ زمین را نابود میسازید،
\v 5 و میگویید:
«ماهِ نو کی خواهد گذشت،
تا غَله را بفروشیم؟
و شَبّات کی به پایان خواهد رسید،
تا گندم را به بازار عرضه کنیم؟
تا ایفَه را کوچک و مثقال را بزرگ ساخته،
با میزانهای نادرست تقلب کنیم؟
\v 6 تا بینوایان را به نقره
و نیازمندان را به جفت نعلینی بخریم
و پسماندۀ گندم را بفروشیم؟»
\v 7 خداوند به فخر یعقوب قَسم خورده است که:
«هیچیک از اعمال ایشان را هرگز فراموش نخواهم کرد.
\v 8 آیا زمین بدین سبب نخواهد لرزید
و همۀ ساکنان آن ماتم نخواهند گرفت؟
آیا تمامی زمین همچون رود نیل طغیان نخواهد کرد،
و همچون نیلِ مصر به سیلان نخواهد آمد و باز فرو نخواهد نشست؟»
\v 9 خداوندگارْ یهوه میفرماید:
«در آن روز خورشید را در نیمروز فرود خواهم آورد،
و زمین را در روز روشن، تاریک خواهم ساخت.
\v 10 جشنهای شما را به سوگواری بدل خواهم کرد،
و همۀ سرودهایتان را به مرثیه؛
بر هر کمری، پلاس خواهم آورد،
و بر هر سری، طاسی؛
و آن را مانند سوگواری برای پسری یگانه،
و آخرش را همچون روزی تلخ خواهم ساخت.»
\v 11 خداوندگارْ یهوه میفرماید:
«هان ایامی میآید که بر این سرزمین گرسنگی خواهم فرستاد،
اما نه گرسنگی به جهت نان یا تشنگی به جهت آب،
بلکه برای شنیدن کلام خداوند.
\v 12 و ایشان از دریا تا دریا
و از شمال تا مشرق سرگشته خواهند شد؛
و به هر سو خواهند شتافت تا کلام خداوند را بجویند،
اما آن را نخواهند یافت.
\v 13 «در آن روز دختران زیبا و مردان جوان
از تشنگی ضعف خواهند کرد.
\v 14 آنان که به ’تقصیرِ‘ سامِرِه سوگند خورده، میگویند: