th_tn/2sa/23/06.md

1.2 KiB

ข้อมูลทั่วไป

ข้อนี้เป็นตอนจบของถ้อยคำสุดท้ายของดาวิด

แต่คนอธรรมทั้งหมดก็เหมือนหนามที่ถูกถอนทิ้งไป

ในที่นี้ คนอธรรมถูกเปรียบกับหนามที่ไร้ประโยชน์ ประโยคนี้สามารถอยู่ในรูปประโยคที่มีประธานเป็นผู้กระทำ คำแปลอีกอย่างหนึ่ง "แต่คนอธรรมที่ไร้ค่าและอันตรายเหมือนกับหนามที่พวกเราถอนทิ้งไป" (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-activepassive)

เพราะว่าพวกเขาไม่สามารถถูกรวบรวมได้ด้วยมือของใคร

"เพราะไม่มีใครสามารถหยิบพวกเขาขึ้นมาด้วยมือโดยที่หนามไม่ทำให้เขาเจ็บ"