1.3 KiB
1.3 KiB
خدای تو، تو را بركت داده است ... دستت ... راه رفتنت ... خدایت ... با تو، محتاج نشدهای
موسی به نحوی با اسرائیلیان سخن میگوید که گویی آنها یک نفرهستند، بنابراین همۀ ضمایر «تو» و «تو را» مفرد میباشند.
(See: rc://*/ta/man/translate/figs-you)
تو را در همه كارهای دستت
«کارهای دستت» به همۀ کارهایی که آنها انجام دادهاند اشاره میکند. ترجمه جایگزین: «همۀ کارهایت»
(See: rc://*/ta/man/translate/figs-synecdoche)
راه رفتنت... را... میداند
اینجا به نحوی از اتفاقی که برای مردم در هنگام راه رفتنِ آنها میافتد سخن گفته شده که گویی آنها «قدم میزنند.»
(See: rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy)
چهل سال
«۴۰ سال»
(See: rc://*/ta/man/translate/translate-numbers)
به هیچ چیز محتاج نشدهای
این آرایۀ ادبی کمنمایی برای جملۀ «به هر چیزی که نیاز داری، داشتهای» است.