See in Reader
39 lines
4.0 KiB
Markdown
39 lines
4.0 KiB
Markdown
# ۴۰. مصلوب شدن عیسی
|
||
|
||
|
||
|
||
پس از آنکه سربازان، عیسی را استهزاء کردند، او را بیرون بردند تا مصلوبش کنند. آن ها او را وادار کردند تا صلیب خویش را حمل کند.
|
||
|
||
|
||
|
||
سربازان، عیسی را به مکانی به نام جُلجُتا (جمجمۀ سر) بردند و دست وپای او را بر صلیب میخکوب کردند. امّا عیسی گفت، “ای پدر، این مردم را ببخش، زیرا که نمی دانند چه می کنند.” به دستور پیلاتوس بالای سر او علامتی گذاشتند که بر آن نوشته شده بود، “این است پادشاه یهود”
|
||
|
||
|
||
|
||
سربازان بر لباس عیسی قرعه انداختند. وقتی آن ها این کار را کردند، آن پیشگویی کتاب مقدّس به تحقّق پیوست که می گوید، “لباس هایم را میان خود تقسیم کردند و بر ردای من قرعه انداختند.”
|
||
|
||
|
||
|
||
عیسی را درمیان دو جنایتکار مصلوب کردند. یکی از آن ها عیسی را استهزاء می کرد، امّا دیگری به او گفت، “آیا تو از خدا نمی ترسی؟ ما گناهکاریم امّا این شخص بیگناه است.” آنگاه به عیسی گفت، “ای عیسی، مرا در ملکوت خود به یاد آور.” عیسی به او جواب داد، “تو همین امروز با من در فردوس خواهی بود.”
|
||
|
||
|
||
|
||
سران مذهبی یهود و جمعیّتی که آنجا بودند، عیسی را استهزاء می کردند. آن ها می گفتند، “اگر تو پسر خدا هستی از صلیب پایین بیا و خود را نجات بده! آنگاه ما به تو ایمان خواهیم آورد.”
|
||
|
||
|
||
|
||
آنگاه آسمان سراسر آن منطقه اگرچه ظهر بود، کاملاً تاریک شد. این تاریکی از ظهر تا ساعت سه بعد از ظهر ادامه یافت.
|
||
|
||
|
||
|
||
در این زمان عیسی با صدایی بلند فریاد زد، “ای پدر، روح خود را به دست های تو می سپارم.” سپس سر خود را خم کرد و جان سپرد. وقتی او جان داد، در آن لحظه، زلزله ای روی داد و ناگهان پردۀ خانۀ خدا که درمقابل مقدّس ترین جایگاه معبد قرار داشت و انسان ها را از حضور خدا جدا می کرد، از بالا تا پایین دو پاره شد.
|
||
|
||
|
||
|
||
عیسی با مرگ خویش، راه را باز کرد تا مردم بتوانند به سمت خدا بیایند. وقتی افسر رومیِ در پای صلیب، دید که عیسی چگونه جان سپرد، گفت، “حقیقتاً که این مرد بیگناه بود. او حتماً پسر خدا بود.”
|
||
|
||
|
||
|
||
سپس نیقودیموس و یوسف، از اعضاء شورای عالی یهود که با اشتیاق درانتظار فرارسیدن ملکوت خدا بودند، نزد پیلاتوس رفتند و جسد عیسی را درخواست کردند. آن ها جسد او را با پارچۀ کتان پیچیدند و در مقبره ای سنگی گذاشتند و یک سنگ بزرگ نیز جلو در قبر که مثل غار بود غلتانیدند تا بسته شود.
|
||
|
||
_داستانی برگرفته از کتاب مقدّس:_ |