See in Reader
1.8 KiB
1.8 KiB
আৰু আমি সকলোৱে সন্মত
“সকলো সন্দেহৰ বাহিৰ” বা “আৰু একো সন্দেহ নথকাকে৷” ইয়াৰ পাছত যিটো লিখিছে, খুউৱ সম্ভৱ, ই এটা গীত, কবিতা, বা ধর্ম্মৰ মূল কথা, যিটো আদি মণ্ডলীয়ে, গুৰুত্বপূর্ণ ধর্মৰ মতবিলাক, তালিকাত লিখিছিল আৰু সকলো বিশ্বাসীয়ে ভাগ লৈছিল৷
মাংসত
“সঁচা মানুহ ৰূপে”
ধার্মিকতাৰ প্ৰকাশিত সত্যটো মহান
“কেনেকৈ ধার্মিক জীৱন ধাৰণ কৰি জীয়াই থাকিব লাগে, ঈশ্বৰে আমালৈ প্ৰকাশ কৰা সেই, সত্যটো মহান”
আত্মাৰ দ্বাৰাই দোষমুক্ত বুলি প্ৰমাণ কৰিলে
“পবিত্ৰ আত্মাই নিশ্চিত কৰিলে যে যীচুৱে, তেওঁ কোন, সেই সম্পর্কে তেওঁ যি কৈছিল সেইজনেই যীচু আছিল”
জাতিবিলাকৰ মাজত ঘোষণা কৰা হল
“বহূতো দেশত লোক বিলাকে যীচুৰ বিষয়ে আনলোকক কলে”
জগতত বিশ্বাস কৰা হল
“পৃথিৱীৰ বিভিন্ন ঠাইত মানুহবিলাকে যীচুত বিশ্বাস কৰিলে৷”