See in Reader
5.2 KiB
نکات کلی دوم قرنتیان ۱۱
ساختار و قالب‌بندی
پولس در این قسمت به دفاع از اختیارات[اقتدار] خود ادامه می‌دهد.
مفاهیم خاص در این باب
تعلیم غلط
ایمانداران اهل قرنتس معلمین کذبه‌ای که تعالیمی متفاوت و غلط در مورد عیسی و انجیل داشتند را سریع می‌پذیرفتند. آنها نسبت به پولس تعالیمی متفاوت داشتند. بر خلاف این معلمین کذبه، پولس در خدمت خود به ایمانداران اهل قرنتس فداکاری بسیار کرده بود.
(See: rc://en/tw/dict/bible/kt/goodnews)
روشنائی
نور معمولاً در عهد جدید به عنوان استعاره استفاده شده است. پولس در این قسمت از روشنائی استفاده می‌کند تا مکاشفه خدا و عدالت او را نشان دهد. تاریکی، گناه را توصیف می‌کند. گناه به دنبال مخفی شدن از خدا است.
(See: rc://en/tw/dict/bible/other/light, rc://en/tw/dict/bible/kt/righteous and rc://en/tw/dict/bible/other/darknessand rc://en/tw/dict/bible/kt/sin)
آرایه‌های ادبی مهم در این باب
استعاره
پولس این باب را با استعاره‌ای طولانی آغاز می‌کند. او خود را با پدری مقایسه می‌کند که دختر پاک و باکره خود را به عنوان عروس به داماد می‌سپارد. رسوم مراسم عروسی بر اساس بستر فرهنگی تغییر می‌کنند. اما انگاره یاری رساندن جهت عرضه فردی به عنوان کودکی رشد کرده و مقدس[پاک]، در این قسمت به طور ضمنی بیان شده است.
(See: rc://en/ta/man/translate/figs-metaphor and rc://en/tw/dict/bible/kt/holy and rc://en/ta/man/translate/figs-explicit)
کنایه
در این باب از کنایات بسیاری استفاده شده است. پولس امیدوار است که ایمانداران قرنتس را با این کنایات، شرمنده کند.
«زیرا متحمّل می‌شوید» پولس فکر می‌کند که آنها نباید نحوه رفتار انبیای دروغین را تحمل کنند. پولس آنها را رسولان حقیقی نمی‌داند.
جمله «زیرا چونکه خود فهیم هستید، بی‌فهمان را به خوشی متحمّل می‌باشید» بدان معناست که ایمانداران اهل قرنتس خود را حکیم می‌پنداشتند ،ولی پولس با چنین ایده‌ای موافق نیست.
«از روی استحقار می‌گویم که گویا ما ضعیف بوده‌ایم.» پولس در مورد رفتاری حرف می‌زند که فکر می‌کند اشتباه است، او چنین می‌کند تا از آن رفتار جلوگیری کند. او به نحوی سخن می‌گوید که گویی می‌پندارد به خاطر انجام ندادن چنین کاری، اشتباه کرده است. او از پرسشی بدیهی به عنوان کنایه استفاده می‌کند. «آیا گناه کردم که خود را ذلیل ساختم تا شما سرافراز شوید؟»
(See: rc://en/ta/man/translate/figs-irony and rc://en/tw/dict/bible/kt/apostle and rc://en/ta/man/translate/figs-rquestion)
پرسش‌های بدیهی
پولس جهت رد کردن رسولان کذبه که خود را برتر می‌پنداشتند، از تعدادی پرسش بدیهی استفاده می‌کند. هر سوال، با پاسخی همراه است: «آیا عبرانی هستند؟ من نیز هستم! اسرائیلی هستند؟ من نیز هستم! از ذریّت ابراهیم هستند؟ من نیز می‌باشم! آیا خدّام مسیح هستند؟ چون دیوانه حرف می‌زنم، من بیشتر هستم!»
او همچنین از تعدادی پرسش بدیهی استفاده می‌کند تا با کسانی که ایمان آورده‌اند، همدردی کند: «کیست ضعیف که من ضعیف نمی‌شوم؟ کِه لغزش می‌خورد که من نمی‌سوزم؟»
«آیا خدّام مسیح هستند؟»
این قسمت طعنه[Sarcasm] است که خود نوعی کنایه جهت استهزا یا توهین به حساب می‌آید. پولس بر این باور بود که معلمین کذبه فقط تظاهر به خدمت به عیسی می‌کنند.
مشکلات محتمل دیگر در ترجمه این باب
متناقض‌نما
«متناقض‌نما» جمله‌ای صحیح است که به نظر امری غیرممکن را توصیف می‌کند. این جمله در آیه ۳۰ متناقض‌نما است: «اگر فخر می‌باید کرد از آنچه به ضعف من تعلّق دارد، فخر می‌کنم» دوم قرنتیان ۱۲ : ۹ (دوم قرنتیان ۱۱: ۳۰)