ជាទីស្រឡាញ់

ពាក្យថា «ជាទីស្រឡាញ់» ប្រើដើម្បីបង្ហាញពីភាពគួរឲ្យស្រឡាញ់ ដែលពណ៌នាពីនរណាម្នាក់ដែលបានស្រឡាញ់ និងជាទីស្រឡាញ់ចំពោះនរណាម្នាក់ផ្សេងទៀត។

ពាក្យថា «ជាទីស្រឡាញ់» ន័យត្រង់មានន័យថា «(ម្នាក់)ដែលបានស្រឡាញ់» ឬ «(អ្នកដែល)ជាទីស្រឡាញ់»។
ព្រះជាម្ចាស់សំដៅលើព្រះយេស៊ូថា ព្រះអង្គជា «បុត្រដ៏ជាទីស្រឡាញ់» របស់ព្រះអង្គ។
នៅក្នុងសំបុត្រទៅកាន់គ្រិស្តបរិស័ទនៅក្នុងក្រុមជំនុំ ពួកសាវកជាញឹកញាប់បញ្ជាក់នៅក្នុងសំបុត្រដល់អ្នកជឿទាំងនោះថា បងប្អូន «ជាទីស្រឡាញ់»។

សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ

ពាក្យនេះអាចប្រែថា «ស្រឡាញ់» ឬ «អ្នកដ៏ជាទីស្រឡាញ់» ឬ «គួរឲ្យស្រឡាញ់» ឬ «ស្រឡាញ់ជាខ្លាំង»។
នៅក្នុងបរិបទនៃការនិយាយជាមួយមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធ ពាក្យនេះអាចប្រែថា «មិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ» ឬ «មិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធរបស់ខ្ញុំ»។ នៅក្នុងភាសាអង់គ្លេស បើនិយាយបែបពាក្យ គេនិយាយថា «មិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ» ភាសាផ្សេងទៀត អាចនិយាយបែបនេះ ក្នុងការនិយាយតាមរបៀបផ្សេងគ្នា។
សម្គាល់ថា ពាក្យ «ជាទីស្រឡាញ់» មកពីពាក្យ ដោយព្រោះព្រះអង្គស្រឡាញ់ ដែលមានន័យថា គ្មានលក្ខខណ្ឌ មិនអាត្មានិយម និងលះបង់។