km_tw/bible/other/prince.md

ព្រះអម្ចាស់ ម្ចាស់ក្សត្រី

«ព្រះអម្ចាស់» គឺជាកូនប្រុសរបស់ស្តេច។​ «ម្ចាស់ក្សត្រី» គឹជាកូនស្រីរបស់ស្តេច។

• ពាក្យថា «ព្រះអម្ចាស់» ជាទូទៅប្រើសំរាប់ប្រៀបធៀបទៅលើអ្នក ដឹកនាំ ចៅហ្វាយ ឬ មនុស្សដែលមានអំណាច។
• ដោយសារតែទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកអប្រាហំា គាត់អាចត្រូវបានហៅថាជា «ព្រះអម្ចាស់» ដោយពួកសាសន៍ហេតដែលគាត់រស់នៅជាមួយ។
• នៅក្នុងព្រះគម្ពីរដានីយ៉ែល ពាក្យថា «ព្រះអម្ចាស់» ប្រើនៅក្នុង ឃ្លាថា «ព្រះអម្ចាស់នៃស្រុកពើសុី» ឬ «ព្រះអម្ចាស់នៃប្រទេសក្រិច» ក្នុងបរិបទនេះប្រហែលជាទាក់ទងទៅលើវិញ្ញាណអាក្រក់ដែលមានអំណាច នៅតំបន់នោះ។
• មហាទេវតា មីកែល ក៏បានហៅថាជា​«ព្រះអម្ចាស់» ដែរនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដានីយ៉ែល។
• នៅក្នុងព្រះគម្ពីរពេលខ្លះពាក្យ សាតាំង គឺសំដៅលើ «ព្រះអម្ចាស់នៅលើលោកិយ៍នេះ»។
• ព្រះយេស៊ូត្រូវបានហៅថាជា« ព្រះអម្ចាស់នៃសន្តិភាព» និង​«ព្រះអម្ចាស់នៃជីវិត»។
• នៅក្នុងព្រះគម្ពីកិច្ចការជំពូក ២:៣៦ ព្រះយេស៊ូត្រូវបានហៅថា «ព្រះជាម្ចាស់និងព្រះគ្រីស្ទ»​ ហើយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរកិច្ចការ ៥ៈ៣១ ព្រះអង្គត្រូវបានហៅថា « ព្រះអម្ចាស់និងព្រះអង្គសង្រ្គោះ» ការបង្ហាញអត្តន័យស្រដៀងគ្នានៃ «ព្រះជាម្ចាស់» និង«ព្រះអម្ចាស់»។

សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ

• របៀបក្នុងការបកប្រែពាក្យ«ព្រះអម្ចាស់» អាចជា «កូនរបស់ស្តេច» ឬ​ «ចៅហ្វាយ» ឬ «អ្នកដឹកនាំ»​ឬ «មេកន្រ្ទាញ» ឬ «មេបញ្ជាការ»។
• នៅពេលដែលសំដៅទៅលើពួកទេវតា ពាក្យនេះអាចបកប្រែថាជា «អ្នកគ្រប់គ្រងខាងវិញ្ញាណ» ឬ «មហាទេវតា»។
• នៅពេលដែលសំដៅលើសាតាំងឬវិញ្ញាណអាក្រក់ ពាក្យនេះអាចបកប្រែបានថាជា «ចៅហ្វាយនៃវិញ្ញាណអាក្រក់» ឬ​«អ្នកដឹកនាំវិញ្ញាណដែលមានអំណាច» ឬ «គ្រប់គ្រងវិញ្ញាណ» ដែលផ្អែកទៅតាមបរិបទ។