See in Reader
2.8 KiB
2.8 KiB
ថ្ងៃសប្ប័ទ
ពាក្យថា «សប្ប័ទ» សំដៅលើថ្ងៃទាំងប្រាំពីរក្នុងមួយសបា្ដហ៍ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្គាប់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលញែកជាថ្ងៃឈប់សម្រាកពីការងារ។
- បន្ទាប់ពីព្រះបានបញ្ចប់ការបង្កើតពិភពលោកនៅថ្ងៃទី៦ ទ្រង់ក៏សម្រាកនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ។ នៅក្នុងថ្ងៃដដែល ព្រះជាម្ចាស់បង្គាប់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលឲ្យញែកថ្ងៃទីប្រាំពីរជាថ្ងៃពិសេស ដើម្បីឈប់សម្រាក និងថ្វាយបង្គំទ្រង់។
- ការបង្គាប់ឲ្យ «ញែកថ្ងៃសប្ប័ទជាថ្ងៃបរិសុទ្ធ» ក្នុងចំណោមបញ្ញតិទាំង១០ដែលព្រះអង្គចារឹកលើបន្ទះថ្មទាំងពីរផ្ទាំង ហើយទ្រង់ប្រទានដល់លោកម៉ូសេសម្រាប់ឲ្យសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។
- សម្រាប់អ្នកដែលដើរតាមរបៀបរបស់សាសន៍យូដារាប់ថ្ងៃសប្ប័ទចាប់ផ្តើមនៅថ្ងៃសុក្រនៅពេលព្រះអាទិត្យលិច និងចុងក្រោយថ្ងៃសៅរ៍ពេលព្រះអាទិត្យលិច។
- ប៉ុន្តែ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរហៅថ្ងៃសប្ប័ទថាជា «ថ្ងៃឈប់សម្រាក» ជាជាងគ្រាន់ជាថ្ងៃសប្ប័ទ។
សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
- ថ្ងៃសប្ប័ទនេះ អាចបកប្រែបានថា «ជាថ្ងៃសម្រាក» ឬ «ថ្ងៃសម្រាប់ឈប់សម្រាក» ឬ
«ថ្ងៃសម្រាកពីការងារ»។
- ការបកប្រែខ្លះសរសេរក្នុងវគ្គនេះចង់បង្ហាញពីថ្ងៃពិសេសថា «ថ្ងៃឈប់សម្រាក» ឬ
«ថ្ងៃសម្រាក»។
- ការពិចារណាក្នុងរបៀបបកប្រែនេះគឺអាចប្រែបានជាភាសាជាតិ ឬភាសាតំបន់។