km_tn/act/23/14.md

3.3 KiB

ព័ត៌មានទូទៅ

ពាក្យ «ពួកគេ» សំដៅលើជនជាតិយូដាទាំងសែសិបនាក់ នៅក្នុងជំពូក ២៣:១២។

ព័ត៌មានទូទៅ

ពាក្យ «លោក» ប្រើជាពហុវចនៈ និងសំដៅលើនាយកបូជាចារ្យ និងចាស់ទុំ។ (សូមមើលៈ rc://*/ta/man/translate/figs-you)

ព័ត៌មានទូទៅ

ពាក្យ «យើង» និង «ពួកយើង» ទាំងពីរ នៅទីនេះ សំដៅលើជនជាតិយូដាទាំងសែសិបនាក់ ដែលគ្រោងសម្លាប់លោកប៉ូល។ (សូមមើលៈ rc://*/ta/man/translate/figs-exclusive)

យើង​ខ្ញុំ​បាន​ស្បថ​ថា ​នឹង​មិនបរិភោគ​អាហារ​អ្វី​ឡើយ លុះត្រាតែយើងបាន​បាន​សម្លាប់​ប៉ូល​សិន

ស្បថ ហើយសូមព្រះជាម្ចាស់ឲ្យពួកគេត្រូវបណ្តាសា ប្រសិនបើពួកគេស្បថហើយមិនធ្វើតាម។ បណ្តាសាប្រៀបដូចជាវត្ថុមួយដែលពួកគេអាចលឺនៅលើស្មាររបស់ពួកគេបាន។ របៀបផ្សេងទៀតនៃការបកប្រែៈ «យើងបានស្បថឲ្យត្រូវបណ្តាសាលើយើង ប្រសិនបើ យើងមិនបានស្លាប់លោកប៉ូលទេ។ យើងសូមព្រះជាម្ចាស់ឲ្យត្រូវបណ្តាសាលើយើង ប្រសិនបើយើងមិនធ្វើអ្វីដែលយើងបានសន្យាថានឹងធ្វើ»។ (សូមមើលៈ rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor)

ឥឡូវនេះ

ឥឡូវនេះ មិនមែនមានន័យថា «នៅពេលនេះទេ» ប៉ុន្តែ ប្រើដើម្បីទាញចំណាប់អារម្មណ៍ទៅរកចំណុចសំខាន់ដែលត្រូវដើរតាម។

ដូច្នេះ

ពាក្យនេះគឺឃ្លាដែលត្រូវនិយាយ ដោយសារអ្វីដែលបាននិយាយកាលពីមុខ។ នៅក្នុងករណីនេះ ជនជាតិយូដាប្រាប់ក្រុមប្រឹក្សាអំពីសម្បថរបស់ពួកគេ។

​នាំលោក​មកជួប

«នាំលោកប៉ូលចុះពីបន្ទាយមកជួបជាមួយលោក»

ធ្វើ​​ដូច​ជា​អស់​លោក​ចង់​ពិនិត្យពិច័យ​មើល​សំណុំ​រឿង​របស់​គាត់ឲ្យ​បាន​ច្បាស់លាស់ថែម​ទៀត

«ក្រែងលោលោកចង់សិក្សាបន្ថែមទៀតអំពីអ្វីដែលលោកប៉ូលបានធ្វើ»