ƙyama, abin da aka ƙyamata, aikin ƙyama

Ma'ana

Kalmar nan "ƙyama" tana nufin wani abu da za'a ƙi so a kuma ƙi shi. A ƙyamaci abu wannan na nufin a ƙi shi sosai.

A lokuta da yawa Littafi mai tsarki ya yi magana akan abubuwan banƙyama na mugunta. Wanan na nufin mu ƙi mugunta mu kuma guje ta.
Allah ya yi amfani da kalmar "aikinbanƙyama" domin baiyana miyagun ayuka na masu bautar allolin ƙarya.
Isra'ilawa an umarce su da su "ƙyamaci" halin zunubi, muguwar ɗabi'a na waɗanda ke kewaye da su ko kuma maƙwaftaka da su ke yi.
Allah ya kira dukkan wani nau'i na jima'i ba bisa ka'ida ba akan "aikin banƙyama".
Duba .sihiri da miƙa yara hadaya duk ayuka ne na "banƙyama" ga Allah.
Kalmar nan ƙyama za'a iya fassara ta da cewa "abu ne da aka ƙi sosai" ko kuma aka ɗauke shi "haramtacce na mugunta"
Kalmar nan "aikin banƙyama" za'a iya fassarar ta akan duk wani mummunan aikin mugunta" "wanda kan sa a ƙi mutum"
In an alaƙanta shi ga adalin mutum aikin ban ƙyama abin ƙi ne ga adalin mutum, abu ne da ya ke ƙi.
Allah ya faɗa wa Isra'ilawa da su "ƙyamaci" waɗansu ire-iren dabbobi waɗanda Allah ya aiyana a matsayin "mara sa tsarki" ba su dace da zama abinci ba, Za'a iya fassara wanan akan babbar "ƙiyayya" ko "abin da ba'a karɓa ba."

(Hakanan duba: tsafta)

Wuraren da ake samunsa a Littafi Mai Tsarki: