سُکٌوت

تعریف:

سُکوت نام دو شهر قدیمی در عهد عتیق بود. سُکوت به معنی پناهگاه می‌باشد.

اولین شهر سُکوت در سمت شرق رود اردن قرار داشت.
یعقوب با خانواده‌اش و گله هایش در سُکوت زندگی می‌کرد و در آنجا پناهگاه ساخته بود.
سال ها بعد جِدعون و مردان خسته‌ او زمانی که مِدیان را تعقیب می‌کردند، در سُکوت به استراحت پرداختند ولی مردم آنجا از غذا دادن به آنها امتنا کردند.
سُکوت دوم در مرز شمالی مصر واقع شده بود و همان جایی بود که اسرائیل بعد از عبور از دریای سرخ در آنجا متوقف کردند (موقعی که از برده‌داری در مصر فرار می‌کردند)