بعل

حقایق:

«بعل» به معنای «صاحب» یا «ارباب» است و همچنین نام خدای دروغین اصلی کنعانیان بود که آن را پرستش می‌کردند.

همچنین خدایان دروغین محلی نیز بودند که «بعل» بخشی از نام آنها بود از قبیل «بعل پئور». برخی اوقات تمام این خدایان دروغین با هم اشاره به «بعل‌ها» دارند.
برخی مردم بر روی نام خودشان نیز واژه «بعل» را داشتند.
پرستش بعل شامل اعمال شریرانه از قبیل قربانی کردن کودکان و فاحشگی بود.
همچنین در طول بازه‌های زمانی مختلف تاریخشان، اسرائیلیان عمیقا به پرستش بعل روی آوردند و مانند قوم‌های بت‌پرست اطرافشان شده بودند.
در طول حکومت اخاب پادشاه نبی خدا ایلیا برای اثبات به مردم مبنی بر اینکه بعل خدای حقیقی نیست و فقط یهوه خداست چالشی را انجام داد. در نتیجه انبیای بعل از بین رفتند و مردم دوباره شروع به پرستش یهوه کردند.

(پیشنهادات ترجمه: چگونگی ترجمه نام‌ها)

(همچنین رجوع کنید به: ...)

۲:۱۹ اَخاب مرد بدکاری بود که مردم را تشویق می‌کرد بت بَعَل را پرستش کنند.
۶:۱۹ همۀ اسرائیل همراه با ۴۵۰ نفر از انبیاء بت بَعَل به کوه کَرمِل آمدند. ایلیا گفت: «چقدر طول می‌کشد تا افکار خود را عوض کنید؟ اگر یهوه خداست، او را بپرستید و اگر بَعَل خداست او را پیروی کنید.»
۷:۱۹ سپس ایلیا رو به انبیاء بت بَعَل کرد و گفت: «یک گاو نر قربانی کنید امّا آن را آتش نزنید.»
۸:۱۹ سپس آنها بسوی بت بَعَل دعا کردند: «دعای ما را اجابت کن ای بَعَل!»
۱۲:۱۹ پس مردم پیامبران بعل را دستگیر کردند و ایلیا همۀ آنان را از آنجا برد و به قتل رساند.