آرام، اهل آرام، آرامیان، آرامی، آرام دمشق

تعریف:

«آرام» اسم دو مرد در عهد عتیق بوده است. همچنین نام منطقه‌ای در شمال شرقی کنعان بود که سوریه امروزی واقع است.

مردمی که در آرام زندگی می‌کردند به «آرامیان» مشهور بودند و به زبان «آرامی» صحبت می‌کردند. عیسی و دیگر یهودیان در زمان او نیز به آرامی صحبت می‌کردند.
یکی از پسران سام به نام آرام بود. دیگر مردی که نامش آرام بود پسر عموی ربکا بود. احتمال دارد که نام منطقه آرام از روی نام یکی از این دو نفر گرفته شده باشد.
آرام بعدها به زبان یونانی «سوریه» خوانده شد.
اصطلاح «فدان آرام» به معنای «دشت آرام» است و این دشت در قسمت شمالی آرام واقع بود.
برخی از بستگان ابراهیم در شهر حران زندگی می‌کردند که در «فدان آرام» واقع شده بود.
در عهد عتیق برخی اوقات اصطلاحات «آرام» و فدان آرام» اشاره به یک منطقه یکسان دارد.
اصطلاح «نحرایم آرام» به معنای «دو رود آرام» هست. این منطقه در بخش شمالی میانرودان و شرق «فدان آرام» بود.

(پیشنهادات ترجمه: چگونگی ترجمه نام‌ها)

(همچنین رجوع کنید به: میانرودان، فدان آرام، ربکا، سام، سوریه)