فخر آنها گواهی و وجدان آنها بود، که رفتارشان در دنیا و بخصوص نسبت به قُرِنتیان با قدوسیت و صداقت خدایی همراه بوده باشد. همچنین آنها نه با حکمت بشری بلکه بنا بر فیض خدا عمل میکردند.