fa_tn/2sa/22/10.md

829 B

اطلاعات کلی:

سروده داوود برای خداوند[یهوه] ادامه می‌یابد. او از ساختاری موازی استفاده می‌کند تا بر سخن خود تاکید کند.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-parallelism)

آسمان‌ها را خم‌ كرده‌

داوود به نحوی طریقِ نجات خود از دشمنان توسط خدا را توصیف می‌کند که گویی ابری طوفانی بر مکانی جمع می‌شود. چنین امری بر قدرت و خشم خدا تاکید می‌کند.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor)

زیر پای‌هایش‌

داوود به نحوی سخن می‌گوید که گویی خدا مثل انسان «پا» دارد.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-personification)