fa_tn/2sa/22/01.md

689 B

اطلاعات کلی:

سروده داوود برای خداوند[یهوه] شروع می‌شود. او با استفاده از ساختاری موازی بر سخن خود تاکید می‌کند.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-parallelism)

از دست‌ جمیع‌ دشمنانش‌ و از دست‌ شاؤل‌

این قسمت در بر گیرنده طیف گسترده‌ای‌ از دشمنان داوود است و به دشمن خاص او یعنی شائول و جمیع دشمنانش اشاره دارد.

از دست‌

این کنایه به معنای «از قدرت»[از استیلا] است.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy)