fa_tn/act/09/intro.md

2.1 KiB

نکات کلی اعمال ۹

مفاهیم خاص در این باب

«طریقت»

هیچکس نمی‌داند که اولین بار چه کسی ایمانداران را «اهل طریقت» خوانده است. این شاید نامی باشد که ایمانداران خود را با آن خطاب قرار می‌دادند، چون اغلب کتاب مقدس از شخص زنده طوری سخن می‌گوید که انگار در مسیر یا «طریقی» در حال حرکت است. اگر درست باشد، ایمانداران با زندگی کردن به روشی که خدا را خوشنود می‌کند، «طریق خداوند» را دنبال می‌کردند.

«نامه برای کنیسه‌های دمشق»

«نامه‌ها» که پولس درخواست آنها را داشت، در واقع مجوزهای قانونی برای به زندان انداختن مسیحیان بودند. رهبران کنیسه‌های دمشق مطیع آن نامه‌ها بودند چون توسط کاهن اعظم نوشته شده بودند. اگر رومیان هم این نامه‌ها را می‌دیدند به سولس اجازه جفا رساندن به مسیحیان را می‌دادند،‌ چون آنها به یهودیان اجازه می‌دادند با کسانی که شریعت آنها را زیر پا می‌گذارند، طبق میل خود رفتار کنند.

مشکلات محتمل دیگر در ترجمه در این باب

آنچه سولس هنگام ملاقات عیسی دید

روشن است که سولس نوری را دید و به خاطر آن نور درخشان «بر زمین افتاد». برخی فکر می‌کنند که سولس بدون اینکه شمایل انسانی ببیند، می‌دانست خداوند است که با او سخن می‌گوید، زیرا کتاب مقدس اغلب از خدا به عنوان نور و حیات در نور سخن می‌گوید. دیگران فکر می‌کنند که بعداً توانست بگوید «خداوند عیسی را دیدم» چون شمایلی انسانی را دیده بود.