fa_tn/zec/01/06.md

1.6 KiB

لیکن کلام و فرایض من که به بندگان خود انبیاء امر فرموده بودم، آیا پدران شما را درنگرفت؟

این پرسش بدیهی تأکید می‌کند که گوینده انتظار پاسخی مثبت را دارد. اینجا خداوند[یهوه] به نحوی از عواقبت نااطاعتی از فرامین خود که نیاکان قوم تجربه کردند سخن گفته که گویی کلام و فرایضش شخصی است که آنها را تعقیب می‌کند و از آنها جلو می‌زند. این سؤال را می‌توان در قالب جمله خبری بیان کرد. ترجمه جایگزین: «لیکن کلام و فرایض من که به بندگان خود، یعنی انبیاء امر فرموده بودم، پدران آنان را در برگرفت.» یا «لیکن پدرانتان از عواقب نافرمانی از کلام و فرایضی که من به بندگان خود، یعنی انبیاء امر کرده بودم تا به آنها بگویند، رنج بردند.»

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-rquestion)

کلام و فرایض من

این عبارات هر دو به پیغام خداوند[یهوه] که انبیاء به اجدادشان اعلام کرده بودند، اشاره می‌کنند.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-doublet)

راه‌ها و اعمال ما

کلمات «راه‌ها» و «اعمال» اساساً معانی مشابهی دارند. ترجمه جایگزین: «رفتار ما»

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-doublet)