See in Reader
1.3 KiB
1.3 KiB
گناه در موت سلطنت کرد، همچنین فیض نیز سلطنت نماید به عدالت برای حیات جاودانی
پولس در این قسمت به نحوی از گناه سخن می‌گوید که گویی پادشاهی است که بر مردم حکومت می‌کرده و اشخاص تحت سلطه خود را به نااطاعتی از خدا وا می‌داشت و نهایتاً آنها را به مرگ می‌کشاند؛ و از فیض به نحوی سخن گفته که در صورت حکمرانی بر مردم به عنوان پادشاه آنها را از دید خدا، پارسا خواهد ساخت. ترجمه جایگزین: «همانطور که مردم از میل خود به گناه اطاعت کردند و لذا باید می‌مردند، خدا نیز فیض خود را به مردم نشان داد و به آنها اجازه داد تا در حضور او عادل[ پارسا] شمرده شوند که سبب حیات جاودانی آنها گشت»
(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-personification]] and [[rc:///ta/man/translate/figs-metaphor]])
خداوند ما
«ما» شامل خود پولس، خوانندگان و همه ایمانداران می‌شود.