See in Reader
3.3 KiB
نکات کلی رومیان ۲
ساختار و قالب بندی
این باب به جای مسیحیان رومی کسانی را خطاب قرار می‌دهد که بر دیگران «داوری[حکم]» می‌کنند و به عیسی ایمان ندارند.
(See: [[rc:///tw/dict/bible/kt/judge]] and [[rc:///tw/dict/bible/kt/believe]])
«عذری نداری»
این عبارت ارجاع به باب ۱ دارد و در واقع به نحوی از تعالیم باب ۱ نتیجه گیری می‌کند. این عبارت توضیح می‌دهد که چرا همه جهانیان باید خدای راستین را پرستش کنند.
مفاهیم خاص در این باب
«کنندگان شریعت»
کسانی که سعی بر اطاعت از شریعت دارند، طبق تلاش خود برای انجام چنین کاری پارسا شمرده نخواهند شد. کسانی که به واسطه ایمان به مسیح پارسا شمرده می‌شوند با اطاعت از فرامین خدا نشان می‌دهند که ایمان آنها حقیقی است.
(See: [[rc:///tw/dict/bible/kt/justice]] and [[rc:///tw/dict/bible/kt/lawofmoses]])
آرایه‌های ادبی مهم در این باب
پرسش‌های بدیهی
پولس در این باب از چندین پرسش بدیهی استفاده می‌کند. ظاهراً هدف او از این پرسش‌ها این است که خوانندگان را به دیدن گناهانشان وا دارد تا به عیسی ایمان آورند و به او توکل نمایند.
(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-rquestion]], [[rc:///tw/dict/bible/kt/guilt]] and [[rc:///tw/dict/bible/kt/sin]] and [[rc:///tw/dict/bible/kt/faith]])
موقعیت فرضی
«حیات جاودانی را [خواهد داد]» در آیه هفت و در چنین موقعیتی جمله‌ای فرضی است. اگر کسی بتواند زندگی بی‌نقصی داشته باشد زندگی ازلی را پاداش خواهد گرفت. ولی فقط عیسی قادر بود زندگی کاملی داشته باشد.
پولس در آیه ۱۷- ۲۹ موقعیت فرضی دیگری را نیز ارائه می‌دهد. او در این قسمت توضیح می‌دهد حتی کسانی که خالصانه در تلاش برای اطاعت از شریعت موسی هستند نیز به خاطر شکستن شریعت گناهکار به حساب می‌آیند. در زبان انگلیسی گفته می‌شود که فرد از «کلام» شریعت پیروی کرده ولی نتوانسته از «روح» یا اصول کلی شریعت پیروی کند.
(See: rc://*/ta/man/translate/figs-hypo)
مشکلات محتمل دیگر در ترجمه این باب
«ای که حکم می‌کنی»
این قسمت در مواردی می‌تواند به نحوی ساده‌تر ترجمه شود. ولی اغلب نسبتاً به شکلی ناخوشایند ترجمه می‌شود چون وقتی پولس «کسانی که حکم می‌کنند» را خطاب قرار می‌دهد در عین حال می‌گوید که همه مردم حکم می‌کنند. این قسمت را می‌توانید به «کسانی که داوری می‌کنند (و همه داوری می‌کنند)» ترجمه کنید.