برکت و جلال و حکمت و سپاس و اکرام و قوّت و توانایی، خدای ما را
«خدای ما لایق مجد، جلال، حکمت، شکر، حرمت، قدرت و توانایی است» یا «باید خدایمان را مجد کنیم، جلال دهیم، شکر کنیم و حرمت نهیم»
تا ابدالآباد [و برای همیشه]
این دو کلمه اساساً یک معنا دارند و بر بی‌پایان بودن پرستش تاکید می‌کنند.
See in Reader