دلش گداخته

ناحوم به نحوی در مورد از دست دادن جسارت مردم صحبت می‎کند که گویی دل‎هایشان همچون موم آب می‎شود. ترجمه جایگزین: «همه جسارتشان را از دست می‎دهند»

زانوهایش لرزان

این یک عکس‌العمل فیزیکی به یک ترس بزرگ است. پاهایشان به شدت می‌لرزد به طوری که زانوانشان به هم می‌خورد و دیگر قادر به راه رفتن یا دویدن نیستند.