fa_tn/mrk/09/intro.md

نکات کلی مرقس ۰۹

مفاهیم خاص در این باب

«تبدیل هیأت»

کتاب مقدس معمولاً جلال خدا را به نوری عظیم و تابان تشبیه می‌کند. وقتی مردم این نور را می‌بینند، می‌ترسند. مرقس می‌گوید که در این باب لباس عیسی با نوری پرجلال درخشان شد تا شاگردان بتوانند فی الواقع ببینید که عیسی پسر خدا است.

(See: [[rc:///tw/dict/bible/kt/glory]] and [[rc:///tw/dict/bible/kt/fear]])

آرایه‌های ادبی مهم در این باب

اغراق گویی Hyperbole

عیسی چیزهایی می‌گفت که انتظار نداشت شاگردان برداشت تحت اللفظی از آنها داشته باشند. وقتی گفت «پس هرگاه دستت تو را بلغزاند، آن را ببر»(مرقس ۹: ۴۳)، عیسی مبالغه می‌کرد تا آنها بدانند که از هر آنچه باعث گناه کردن آنها می‌شود باید دوری کنند. حتی اگر چیزی است که آنها دوست داشته‌اند یا فکر کردند که نیاز دارند.

مشکلات محتمل دیگر در ترجمه این باب

ایلیا[الیاس] و موسی

ایلیا و موسی ناگهان بر عیسی، یعقوب، یوحنا و پطرس ظاهر می‌شوند و ناگهان محو می‌شوند. هر چهار نفر آنها ایلیا و موسی را می‌بینند و چون ایلیا و موسی با عیسی حرف ‌می‌زنند، خواننده باید بفهمد که ایلیا و موسی جسماً ظاهر شدند.

«پسر انسان»

عیسی خود را در این باب «پسر انسان» می‌خواند(مرقس ۹: ۳۱). شاید زبان شما این امکان را ندهد تا افراد طوری در مورد خود حرف بزنند که انگار در مورد شخص دیگری صحبت می‌کنند.

(See: [[rc:///tw/dict/bible/kt/sonofman]] and [[rc:///ta/man/translate/figs-123person]])

متناقض نما Paradox

متناقض نما جمله‌ای حقیقی است که به نظر چیزی غیر ممکن را توصیف می‌کند. عیسی وقتی از متناقض‌نما استفاده می‌کند که می‌گوید «هرکه می‌خواهد مقدم باشد موخر و غلام همه بود» (مرقس ۹: ۳۵)