fa_tn/mic/03/08.md

1.6 KiB

لیكن‌ من‌

در اینجا «من» به میکاه اشاره می‌کند، پیامبری حقیقی، که خودش را از انبیای دروغین جدا کرده است.

من‌ از قوّت‌ روح‌ خداوند و از انصاف‌ و توانایی‌ مملّو شده‌ام‌

میکاه در اینجا چنان از خودش صحبت می‌کند که گویی او ظرفی است که خداوند[یهوه] مایعی را در آن ریخته باشد. ترجمه جایگزین: «روح خداوند[یهوه] به من قوت، انصاف و توانایی بخشیده است» یا «روح خداوند[یهوه] من را قادر ساخته تا قوی باشم، انصاف را اعلام کنم ، و توانا باشم»

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor)

تا یعقوب‌ را از عصیان‌ او و اسرائیل‌ را از گناهش‌ خبر دهم‌

در اینجا کلمات «یعقوب» و «اسرائیل» کنایه از عصیان ذریت یعقوب است. میکاه از هر دو اسم برای تأکید استفاده می‌کند تا بیان کند که همه نسل او مرتکب گناه شده‌اند. اسم معنای «عصیان» و «گناه» را می‌توان به شکل فعل ترجمه کرد. ترجمه جایگزین: «تا به ذریت یعقوب خبر دهم که قانون خداوند[یهوه] را شکسته‌اند؛ من به قوم اسرائیل می‌گویم که همه آنها گناه کرده‌اند»

(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-metonymy]] and [[rc:///ta/man/translate/figs-abstractnouns]])