fa_tn/mat/13/intro.md

نکات کلی متی ۱۳

ساختار و قالب بندی

برخی از ترجمه‌ها آیات منظوم را در سمت راست و با فاصله بیشتری از مابقی متن قرار می‌دهند تا خواندن آنها ساده‌تر شود. ULB این کار را با آیات منظوم ۱۳: ۱۴- ۱۵ انجام می‌دهد که کلامی از عهد عتیق هستند.

این باب، قسمتی تازه را شروع می‌کند و شامل مثل‌های عیسی درباره پادشاهی آسمان[ملکوت آسمان] می‌شود.

آرایه‌های ادبی مهم در این باب

کنایه

عیسی معمولاً وقتی از کلمه «آسمان» استفاده می‌کند که می‌خواهد افکار شنوندگان را معطوف خدا کند، خدایی که در آسمان زندگی می‌کند[ساکن است](متی ۱۳: ۱۱)

اطلاعات ضمنی

گویندگان[سخنوران] معمولاً نکاتی که فکر می‌کنند شنوندگان از قبل می‌دانند را دوباره مطرح نمی‌کنند. وقتی متی می‌نویسد که عیسی «به کناره دریا بنشست» (متی ۱۳: ۱)، احتمالاً انتظار داشت که شنوندگانش بدانند عیسی قرار است به مردم تعلیمی دهد.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-explicit)

استعاره

سخنگویان معمولاً کلماتی را به کار می‌بردند که برای اجسام قابل لمس از آنها استفاده می‌شد ولی در اصل در مورد چیز غیر قابل لمس سخن می‌گفتند. عیسی از پرنده‌ای دانه‌خوار استفاده کرد تا نشان دهد شیطان چطور مردم را از فهم پیغام عیسی باز می‌دارد. (متی ۱۳: ۱۹)

مشکلات محتمل دیگر در ترجمه این باب

حالت مجهول

بسیاری از جملات این باب بیان می‌کنند که برای کسی اتفاقی روی داده است ولی آنچه سبب آن شده است را بیان نمی‌کنند. برای مثال، «بسوخت» (متی ۱۳: ۶). شاید بخواهید این جمله را طوری ترجمه کنید که بگوید چه کسی این عمل را انجام داده است.[عامل این عمل را مشخص کنید]

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-activepassive)

مثل‌ها[حکایات]

مثل‌ها، داستانهای کوتاهی هستند که عیسی تعریف می‌کرد تا مردم درسی  را که سعی بر تعلیم آن را داشت ، به آسانی بفهمند. او همچنین از داستانگویی استفاده می‌کرد تا  آنهایی که نمی‌خواستند به او ایمان آورند، حقیقت را نفهمند. (متی ۱۳:‌ ۱۱- ۱۳)