[هنگامی‌که می‌آمدم] سروران‌ از سخن‌ گفتن‌ بازمی‌ایستادند

این نشانه‌ای از احترام بود.[ قسمت نخست آیه حذف به قرینه شده است]

دست‌ به‌ دهان‌ خود می‌گذاشتند

آنها این کار را به نشانۀ صحبت نکردن انجام می‌دادند. این علامتی از احترام آنها به ایوب بود.