اطلاعات کلی:

خداوند[یهوه] به صحبت درباره مردم یهودا ادامه می‌دهد. در آیه ۱۲ ارمیا نظر می‌دهد.

برای‌ كوه‌ها گریه‌ و نوحه‌گری‌ و برای‌ مرتع‌های‌ بیابان‌ ماتم‌ برپا می‌كنم‌

خداوند[یهوه] طوری درباره زمین اسرائیل صحبت می‌کند که گویی شخصی است که فوت کرده است.

(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-parallelism]] and [[rc:///ta/man/translate/figs-personification]])

این جمله را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «نوحه خواهم خواند»‌

«مزارع چمن که دام‌ها از آن تغذیه می‌کنند»

این جمله را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «زیرا که کسی مراتع را سوزانده است»

«هیچ کس صدای احشام را آنجا نخواهد شنید»